-Sarmaşık-
Burnumun Direklerinde Asılı Kokun..
Beynimde Aynı Direklerde Asılı Bir Cesedin Şoku..
Sen Varsan Ben Yokum, Ben Varkende Sen Yoktun
Aynı Cehennemde Kaynıyoruz Fokur Fokur..
Tam Değilim En Tam Halim Anca Yarım..
Gözlerim Işıkta Yeşil Karanlıkda Kan Çanağı..
Birazcık Yanında Olan Herkimse Canından Çok Sever Seni..
Yastığımla Hala
Üzerinde ”EN GÜZELE” yazılı, altından bir elmayı, şölenin yapıldığı salonun ortasına bırakıverdi. Doğal olarak bütün tanrıçalar, bu elmaya sahip olmak istediklerinden uzun tartışmalar oldu. Sonunda üç büyük tanrıça dışında diğerleri çekildiler. Ama kudret tanrıçası Hera, zekâ tanrıçası Palas Athena ve Aşk tanrıçası Afrodit elmaya sahip olmakta
Bir Ay Doğar İlk Akşamdan Geceden Neydem Neydem Geceden
Şavkı Vurur Pencereden Bacadan
Dağlar Kışımış
Yolcum Üşümüş
Nasıl Edem Ben
Kahramanlık
(Şehit tayyareci Kurmay yüzbaşı Kami’nin büyük hatırasına)
Gerilir zorlu bir yay
Oku fırlatmak için;
Gece gökte doğar ay
Yükselip batmak için.
Mecnun inler, kanını
Leyla’ya katmak için.
Cilve yapar sevgili
Gönül kanatmak için.
Şair neden gam çeker?
Şiir yaratmak için.
Dağda niçin bağırılır?
Feleğe çatmak için.
Açılır tatlı güller
Arılar tatmak için.
İnsan büyür beşikte
Mezarda yatmak için.
Ve...........................
Kahramanlar can verir
Yurdu yaşatmak için...
Sayfa 19 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Güneş sana doğar, sular sana doğru akar.
Ay sana vurur, sesin gönlümü yakar.
Sen ses edince sesinden utanır saka,
Sen gülünce bitki örtüm papatyalar takar.
Sen gelirsen siyahından sıyrılır geceler,
Sen yanımda ol duacın olur tüm secerem.
Sen gelirsen bir kandile sığar bütün geceler,
Sen yanımda olursan ben gülerim ecele.
SEN YOKSUN… (Mirza TAZEGÜL)
Güneş doğar batar, ay salınarak çıkar, yıldızlar çakmak çakmak görünür berrak gökyüzünde, bahar endam eder tüm kokularıyla, samyeli melteme dönüşüp, yüreğimde eser, umurumda değil, çünkü sen yoksun.
Kuşlar ahenkle öter, dalgaların sesleri sahillerle meşk eder, bir müzik sesi yayılır aklı baştan alan cinsten, doğa
Seni boşuna mı seviyorum sanıyorsun? Biz Kâlubelâ'da beraber değil miydik? Ben o günü hatırlayamıyorum. Sen de hatırlayamazsın. Ama mutlaka yanyana idik. Tanrı buyruğuna beraber baş eğmedik mi? Evet demedik mi? Çünkü sensiz eksik oluyorum. Yarım oluyorum. Biz birbirimize Kâlubelâ'da vurulduk.
Peteng Kalası önünde Hakan'ın buyruğunu hatırlıyor
undefined
Seni böyle sevdiğimi bilseler
Asarlar beni
Yokluğunu anlatırlar önce bir güzel
Dudaklarım çatlayınca susuzluğuna
Sabah beş buçukta ipe çekerler
Seni böyle sevdiğimi bilemezler
Bilseler de bilemezler
Ay batar
Gün doğar
Yer oynar yerinden
Duyamazlar..
-İBRAHİM KARACA