Kendime Not..
Haziran 12
Bir defteri daha kapattın ve yeni bir defter aldın eline, mis gibi kokan tertemiz, el değmemiş sayfalarına bakıyorsun işte. O deftere yazacağın yeni hikayeleri düşünüp heyecanlanıyorsun, hayal etmek bile umutla dolduruyor içini.
Bu defteri kullanırken ihtiyacın olacağını düşündüğüm için bu zamana kadar edindiğin bir kaç tecrübeyi not bırakıyorum sana :
# Unutmamalısın ki iyi ya da kötü farketmeksizin her şeyin bir sonu var, bitmez sandığın sayfalar elbet bitecek, tükenmez sandığın o kırık kalemler elbet bir gün tükenecek, sayfalarını da kalemlerini de kullanırken bunları göz önünde bulundur.
# Hayat sana her zaman yeni defterler almak için fırsat sunmayabilir, pişmanlık yaşamaman için ömür sayfalarını güzelliklerle doldur.
# Bazen yazdığın yazıyı silmek ya da düzeltmek isteyebilirsin, eğer silgin yoksa ihtiyacın olduğunda sana silgiler sunabilecek dostların var, onları kaybetme, seni seven ve senin sevdiğin insanlara defterinde yer vermekten geri durma.
# Sen bir insansın, hatalar ve yanlışlar yapmandan daha doğal bir şey yok bu hayatta, olur ya bazen hikayelerini yanlış devam ettirirsin, eğer düzeltmeye gücün yetmezse o yanlış sayfayı yırtmaktan geri durma, geri durma ki kaybın bir defter değil bir sayfa olsun. Ama dikkat et, gün gelir çekip kopartabileceğin sayfalar kalmaz elinde.
Şimdi al kalemini eline ve başla yazmaya, bu zamana kadar eksik kalmış gülüşlerini tamamla.
Mektubat/ Risale-i Nur
Ey insan! Hayatın ağır tekâlifini omuzuna alıp zahmet çekme. Hayatın fenâsını düşünüp hüzne düşme. Yalnız dünyevî, ehemmiyetsiz meyvelerini görüp, dünyaya gelişinden pişmanlık gösterme. Belki, o sefine-i vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ı Kayyûma aittir. Masarıf ve levazımatını O tedarik eder. Ve o hayatın pek kesretli gayeleri ve neticeleri var ve Ona aittir. Sen o gemide bir dümenci neferisin. Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi ne kadar kıymettar olduğunu ve ne kadar güzel faideler verdiğini ve o sefine sahibi Zâtın ne kadar Kerîm ve Rahîm olduğunu düşün, mesrur ol ve şükret. Ve anla ki, vazifeni istikametle yaptığın vakit, o sefinenin verdiği bütün netâic, bir cihetle senin defter-i a’mâline geçer, sana bir hayat-ı bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihyâ eder.
Ben ki utanırım alnımdan
Baharsız bir kişilik taşırım
Utanırım gonca gülden, al karanfilden
Topraksız bir baş taşırım
Utanırım sesimden
Utanırım suskunluğumdan, gülüşümden
Ne zaman konuşsam
Bir anlam taşısın isterim
Hatası ile Sevabı ile İnsanım
Ben bir insanım ibret al, insanoğlu
Kimi gün üzgünüm, kimi gün neşeli
Kah duygusalım kah gözlerim dolu
Böyleyim işte dünyaya geldim geleli
Kimi gün Yunus olur bu gönlüm benim
Kimi gün de kendini bilmez Molla Kasım
Bu günah bu sevap, bu defter benim
Kimi gün dünya bana dost, kimi gün hasım
Bazan havalı uçan bir balon, elden kaçmış
Ne olacak halim ey dost günahlar boyu aşmış
Ümitliyim, Rabbimin merhameti gazabını aşmış
Duam Efendim bizi bekler yarın aguşunu açmış
KK
İşte şu kelime, şöyle fâni ve âciz beşere nidâ eder, müjde verir ve der:
Ey insan! Hayatın ağır tekâlifini omuzuna alıp zahmet çekme. Hayatın fenâsını düşünüp hüzne düşme. Yalnız dünyevî, ehemmiyetsiz meyvelerini görüp, dünyaya gelişinden pişmanlık gösterme. Belki, o sefine-i vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ı Kayyûma aittir. Masarıf ve levazımatını O tedarik eder. Ve o hayatın pek kesretli gayeleri ve neticeleri var ve Ona aittir. Sen o gemide bir dümenci neferisin. Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi ne kadar kıymettar olduğunu ve ne kadar güzel faideler verdiğini ve o sefine sahibi Zâtın ne kadar Kerîm ve Rahîm olduğunu düşün, mesrur ol ve şükret. Ve anla ki, vazifeni istikametle yaptığın vakit, o sefinenin verdiği bütün netâic, bir cihetle senin defter-i a’mâline geçer, sana bir hayat-ı bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihyâ eder.
-Mektubat Risale-i Nur
Defter-i Divanımız
"youtu.be/Ew8_unY9QhA?si=...
Nur Yoldaş
Mahur
"Bihamdillah ki bî nâm u nişanız âdımız yoktur
dil-i viranemizden özge bir abadımız yoktur
ezelden mazhar-ı ışkız bizim icadımız yoktur
elemler cümle bizdendir anâ isnadımız yoktur
belâ dildendir ol dildâr elinden dadımız yoktur
gönüldendir şikâyet kimseden feryadımız