Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
Victor Hugo
..tavan arasına sıkıştırılmış köhne bir eşya gibiyim bu dünya da
ahraz bir gülüş atıp geçiyorum
ah bilmiyorlar içimde kopan zelzeleleri
Barış Çiçek
Sağır siyah bir sürgün yol...
Dört yanımda dört nasihat
Az gülüş bol zayiat
Ölsem âlâ dayanmak zor
Senden bana zor bir miras
Bol çetrefil bol viraj
Ölsem âlâ dayanmak zor
Nerelere gideyim
Mete Özgencil
Yaşamak dediğin bir yürek dolusu gülüş bir heybe dolusu umuttur.
GÜNAYDIN ✨✨
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı..?
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı? Victor Hugo
Beni Aşka Beni Kavgalara Mayaladı Annem
“Anneme; beni doğuran gül yüzlü kadına…”
Bir gülü… Nergisi… Ve bir teni koklar gibi
Bir sevda şarkısı… Bir türkü dinler gibi
Aşk… Ayrılık... Dünya kadar hasret
Ve derin bir yürek acısıyla güneşi yakar gibi
Dünyayı öpüp öpüp okşar gibi
Uzak… Çok uzak…
Çoook çooook! uzak yıldızlardan denize dalar gibi
Memesinden emdiğim sütle;
Beni aşka… Beni
Ah, o masum gülüş.. Yağmurlu bir günde ıslanmış sokaklarda, ayak izlerimizi bırakan o anlamsız sevinç.
Ve ben kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir anın içinde, düşlerimin peşinden sürükleniyorum.
Belki de gerçekle bağlantısını yitirmiş bir rüyanın içinde kaybolmuşum.
O gülüş, bir zamanlar beni var etmiş olan duyguların bir yansıması olmuş, şimdi ise eski bir fotoğraf karesi gibi duruyor.
Ah, o naif tebessümün izlediği yolu düşünüyorum.
O an, sanki bir romanın sayfalarında dolaşıyormuşum gibi.
O an, her şeyin bir anda hafiflediği bir rüya.
Ve biz, o fotoğraf karesinin içinde yalnızca bir anı olarak kaldık.
O masum gülüş, içimde derin bir özlem bırakarak gitmişti.
Belki de bazen, en güzel anılar bile, zamanın acımasız akışına karşı koyamayıp birer gölgeye dönüşüverir.
