Bir şaman öğretisi şöyle der :
"Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz...
Nehirler kendi suyunu içemez...
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez...
Güneş kendisi için ısıtmaz...
Ay kendisi için parlamaz...
Çiçekler kendileri için kokmaz...
Toprak kendisi için doğurmaz...
Rüzgar kendisi için esmez...
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz.
Doğanın anayasasında ilk madde şudur...
Her şey birbiri için yaşar..
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur..
Eski çağlardan süre gelen bir anlayıştı bu..
Bütünlüğü anlatırdı..
Özü iki cümleydi..
Ben biz olduğumuz zaman ben olurum.
Ben, ben olduğum için sen, sensin."
Bir Şaman öğretisi şöyle der;
Doğada hiç bir şey kendisi için yaşamaz
Nehirler kendi suyunu içemez
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez
Güneş kendisi için ısıtmaz
Ay kendisi için parlamaz
Çiçekler kendileri için kokmaz
Toprak kendisi için doğurmaz
Rüzgar kendisi için esmez
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz
Doğanın anayasasında ilk madde şudur;
Her şey birbiri için yaşar!
Birbiri için yaşamak doğanın kanunudur,
Ben biz olduğumuz zaman ben olurum
Ben ben olduğum için sen sensin.
Bir Şaman öğretisi şöyle der;
Doğada hiç bir şey kendisi için yaşamaz
Nehirler kendi suyunu içemez
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez
Güneş kendisi için ısıtmaz
Ay kendisi için parlamaz
Çiçekler kendileri için kokmaz
Toprak kendisi için doğurmaz
Rüzgar kendisi için esmez
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz
Doğanın anayasasında ilk madde şudur;
Her şey birbiri için yaşar!
Birbiri için yaşamak doğanın kanunudur,
Ben biz olduğumuz zaman ben olurum
Ben ben olduğum için sen sensin.
Bir Şaman Öğretisi Şöyle Der:
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz.
Nehirler kendi suyunu içemez.Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.Güneş kendisi için ısıtmaz.Ay kendisi için parlamaz.
Çiçekler kendileri için kokmaz.Toprak kendisi için doğurmaz,Rüzgâr kendisi için esmez.Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz.Doğanın anayasasında ilk madde şudur: Her şey birbiri için yaşar!
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur... Eski çağlarda yürürlükte olan bir anlayıştı bu. Bütünlüğü anlatırdı, özü iki cümleydi: “Ben, biz olduğumuz zaman ben olurum.” “Ben, ben olduğum için sen, sensin.” Kam Davul
youtu.be/6w--WrHRh58
Bir şaman öğretisi der ki doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz. Her şey birbiri için yaşar. Edebiyatta, şiirde böyledir bu. Her metin birbiri için yaşar. Her şiir bir diğerini büyütür. Her metin içimizdeki barbarı biraz daha öldürür!