Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.
Her şey, kendilerini gülüşlere bırakan ve ıslak dudaklarıyla "gülmek iyidir" diyen kadınlar gibi usul usul varoluşa kayıyor; karşı karşıya geçip yayılıyor, varoluş en aşağılık sırlarını birbirine açıyordu. Varoluşmayış ile şu baygın bolluk arasında bir orta yerin bulunmadığını anlamıştım. Varolunuyorsa, buraya kadar varolmak; küfe, şişkinliğe, müstehcenliğe kadar varolmak gerekiyordu. Bir başka dünyada, daireler, müzik havaları, saf ve eğilip bükülmez çizgilerini sürdürüp duruyorlar. Oysa, varoluş bir bükülmedir. Ağaçlar, koyu mavi sütunlar, bir fıskiyenin mutlu mırıltıları, canlı kokular, soğuk havada çalkanan sıcak sis parçaları, bir sıra üzerinde sindirim yapan kızıl saçlı bir adam; bütün bu gevşeklikler, birlikte ele alınınca gülünç bir durum gösteriyordu. Gülünç... Hayır, oraya kadar varmıyordu bile; varolan hiçbir şey gülünç olamaz, bu durum kimi vodvillerdeki belli durumları çok uzaktan yarım yamalak andırıyordu. Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik. Burada bulunmamız için tek bir neden yoktu; hiçbirimiz böyle bir neden ileri süremezdi. Utanç içinde bulunan ve belirsiz bir tedirginlik duyan her varolan, ötekilerin karşısında kendini fazlalık olarak hissediyordu. Fazlalık.
Sayfa 164 - Can Yayınları, 3. Basım, Çev. Selahattin HilavKitabı okudu
Bir yığın tedirgin,
kendinden sıkılmış
varolandan başka
bir şey değildik.
Jean-Paul Sartre
Bir yığın tedirgin,kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.Burada bulunmamız için hiçbir neden yoktu,hiçbirimiz böyle bir neden ileri süremezdi.
Sayfa 191Kitabı okudu
Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.Burada bulunmamız için tek bir neden yoktu; hiçbirimiz böyle bir neden ileri süremezdi. Utanç içinde bulunan ve belirsiz bir tedirginlik duyan her varolan, ötekilerin karşısında kendini fazlalık olarak hissediyordu. Fazlalık.
Sayfa 168 - Can Yayınları, 1981
Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.
Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.
Jean-Paul Sartre
Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.
Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.
"Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.
Jean-Paul Sartre
Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik. Burada bulunmamız için tek neden yoktu, hiçbirimiz böyle bir neden ileri süremezdi. Utanç içinde bulunan ve belirsiz bir tedirginlik duyan her varolan, ötekilerin karşısında kendini fazlalık olarak hissediyordu. Fazlalık. Bu ağaçlar, bu kapılar, bu çakıl taşları arasında kurabildiğim tek bağıntı işte buydu.
Ve ben, ben de fazlalıktım. İyi ki hissetmiyordum bunu, daha çok anlıyordum. Ama içim rahat değildi, hissetmekten korkuyordum. Şu gereksiz varoluşlardan hiç olmazsa birini ortadan kaldırmak için, canıma kıymayı düşünür gibi oluyordum. Ama ölümüm bile fazlalık olacaktı. Cesedim de, şu gülünç bahçenin dibinde, çınar ağaçlarının arasında, şu çakıl taşlarının üzerinde, kanım da fazlalık olacak; en sonunda, temizlenmiş, kabuğu çıkarılmış, dişler gibi temiz, ak pak kemiklerimde fazlalık olarak kalacaktı. Her zaman için fazlalıktım ben.
Sayfa 85Kitabı okudu
Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik.
Sayfa 188Kitabı okudu
KENDİNDEN SIKILMIŞ VAROLAN!
- "Komik... Hayır, o kadarda değildi; varolan hiçbir şey komik olamaz; bu hâl kimi belli hâlleri çok uzaktan yarım yamalak andırıyordu. Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik. Burada bulunmamız için tek bir sebep yoktu, kimse böyle bir sebep ileri süremezdi..."
Sayfa 132 - Akşam Saat Beş, Kutup Yıldızı YayınlarıKitabı okudu
Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış varolandan başka bir şey değildik. Burada bulunmamız için tek bir neden yoktu, hiçbirimiz böyle bir neden ileri süremezdi.