Kötülerin galibiyetine izin vermiyorsak düşlerimizde, biraz olsun nefes alabilmek içindir.
Sayfa 124 - Şule Yay.Kitabı okudu
Acaba insanlar kollarına saat takmadan önce vakte daha mı önem veriyorlardı? Gözleriyle izleyip güneşi; sabah, öğle, ikindi, akşam eşsiz saatleri mi yakalıyorlardı?
"Kim esir değildir
Kendi içerisinde?"
Büyüdükçe yaralarını gizlemeyi öğrendi çocuklar. Herkese göstermeye çalıştıkları, herkesten gizledikleri oldu. Kendilerinden bile
Hüznümüz saldırı altındadır.Hakikat kapılarının aralanacağı o eşsiz anlar, "Üzülmeyi bırak, yaşamaya bak" mızrağıyla delik deşik edilmekte.
Ayaklarının üstünde durmayı öğrenmeden, ayaklarını kesmemelisin yerden, unutma.
Yıkık bir duvar, sönmüş bir ocak, rüzgârın izlerini sildiği bir toprak parçası sırf bir zamanlar sevgiliye eşlik ettiler diye övülmeyi hak ediyordu..
Sayfa 66Kitabı okudu
Kalbim mi dedim? Uyumayan ve uyutmayan bir kalbim vardı sahi.
Ne kadar ihtiyacımız varmış hızımızı kesmeye. Hep bir yerlere yetişme kaygısıyla uzak düştüğümüz kendimizle baş başa kalmaya yeniden.
Sayfa 135 - Şule YayınlarıKitabı okudu