Fakat benim hayallerim nerde?delicesine yalpalayinca bile peşinde koştuğum aşkim nerede ? İçimde bitmeyen hasretim nasıl kül olur? hayalkiriklarimi gozyaşlarima karıştırıp yüreğimi uyuttuğum gecelerime ne oldu? Benim koca 5 yılımı hangi zaman geri vericek? beni uyandıran hangi his tekrar uyutacak?sevincim..o artık hiç heyecanlanmayan paslı kalbimi hangi tedavi silip iyi edicek? Ben bilmem hangi ayın hangi yılın hangi asrın ortasında unuttum kendimi..özlemlerimi hangi çagin ortasında bıraktım bilmem ? Ben kendimi kimde arayacağim..beni kim hangi aşk,sevgi,minnet,özlem,ağlamak,hangisi hangisi bana beni vericek?kayboldum..zifiri bir karanliğin ortasında oturuyorum..beni benden çaldılar bu ne derin yanlizlik
Kevok
Acı… Binlerce çeşidi var acının da, aşkında. Bizim yaşadığımız neydi? Aşk mı, savaş mı, intikam mı yoksa aldatmaca mı? Neydi önceleri bizi bir arada tutan, sonraysa düşman eden şey? Sordun mu hiç kendine bize ne oldu diye? Ah, bize ne oldu?.. Öyle çok düşündüm ki bu soruyu, artık anlamını yitirdi bende. Öyle çok cevap aradım ki… Ama her seferinde
O anda anladım olmuyor sensiz
Bu daha ilk günü, ağladım sessiz
Alışmak çok zor sensizliğe, imkânsız
Her yerinde sen varsın bu evin
Duyuyorum, pişmanım diyor sesin
Acılar benim artık acılar
Görecekmiş gibi seni gözlerim
Tutacakmış gibi ellerim
EFENDİM'E
Sensiz elemlidir bütün leyâlim
Perdelenmiş gözüm, perişan hâlim
Nirân içindeyim olmuyor sabah
Yetiş imdâdıma ya Rasûlallah
Asırlık uykuya ben de kapıldım
fazlasıyla yorgun hissediyorum, dinmeyen baş ağrılarım, bitmeyen ruh sancıları, uykuya olan hasretim, her an her şeye dolan gözlerim ve başımı öne eğişlerim, kesik kesik nefeslerim, sahte gülümsemelerim. en ufak şeyde titreyen sesim, dudaklarım. ben galiba sağlam yıkıldım.
fazlasıyla yorgun hissediyorum, dinmeyen baş ağrılarım, bitmeyen ruh sancıları, uykuya olan hasretim, her an her şeye dolan gözlerim ve başımı öne eğişlerim, kesik kesik nefeslerim, sahte gülümsemelerim. en ufak şeyde titreyen sesim, dudaklarım. ben galiba sağlam yıkıldım.
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Bu zamanın insanı değil gönlüm, uzaklara hasretim ben, bitmeyen yollara vurgunum
Nasibine bu çağda yaşamak düştü yüreğimin,
Güz kokulu yazların soğuğu omuzlarımda ...
Ellerimde toprak kokusu var benim
İçimde bitmek tükenmek bilmeyen bir umut
Dudaklarımda haylaz bir çocuğun neşesi ...
Söylenmemiş sözlerim, dillenmemiş türkülerim asılı duvarda
Çocukça düşlerim, sessiz gülüşlerim var
Demem o ki azizim;
Naif sevmelere ihtiyacım var benim!
@Aysee_K 🖊️