Ne Bekliyoruz Çocuklarımızdan?
Sorsanız hepimiz çok seviyoruz çocuklarımızı.
Ama hiç gözümüzü kırpmadan yıllar boyu sürecek bır mahkumiyete gönüllü yazdırıyoruz onları.
Kaynağını bizim başarısızlıklarımızdan ve sonu gelmez gelecek kaygılarımızdan ahepimizlan kıyıcı cenderenin içine sokuyoruz.
Beş ya da en çok altı yaşında başlayan ve yirmili yaşların ortalarına
Sayfa 129Kitabı okudu
Biz harcıyoruz maalesef!
Altını tekrar çizelim: Kabiliyetleri tespit eden, çocukları ona göre yetiştiren bir sistem kurmamız gerekiyor. Çok açık ki elitizmden, seçkinci eğitimden katiyen uzaklaşmamalıyız; çünkü Türkiye eğitiminin en büyük sorunu elitizmden uzaklaşmaktır. Hiçbir toplum yetenekli çocuklarını harcayacak lükse sahip değildir.
Sayfa 171Kitabı okudu
