I.
Neyiz ki biz? İlk ışınlar görününce güneşin,
Kaparız tepenin gözkapaklarını -
Çam değiliz ki, kollarımız açık,
Ürpererek karşılayalım donuk ışığı.
Gölgeler kısalınca çıkarız ortaya,
Açıklıktır, aydınlıktır aradığımız,
Parlaklıkta bulur gücünü görüşümüz.
Tanımayız alacakaranlığı delen,
Tepelerin arasından seçen bakışı, -
Kör olmuş ışıktan
Şimdi biz neyiz biliyor musun ?
Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibiyiz..
Murathan Mungan
Yaz Geçer
Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza.
Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana.
Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz.
Birbirine uzanamayan
Boşlukta iki yalnız yıldız gibi
|Murathan Mungan|
Cümleten merhaba
Unutmadan buraya okkalı bi başlangıç noktası koyuyorum
Ki daha sonra dönüp baktığımızda evin yolunu bulabilelim
Başkasını bilmem ama ben nerde olursam olayım
Oradan uzakları severim
Kaybolmaya meyilliyim
Hemen her yere gidebilir ve hiçbir yere dönmeyebilirim
Zaten ucu açık bi boşluktaki
Beş yüz milyar galaksiden yalnızca birinde
Aşk kime benzer” dedi..
“Aşk bir neyzene benzer” dedim..
“Aşk bir neyzene benzerse biz neyiz?” dedi..
“Evet” dedim “Çok doğru!…
Aşk bir neyzene benzerse, biz "Ney"iz”