"Şimdi biz neyiz biliyor musun ?
Akıp giden zamana göz kırpan,
Yorgun yıldızlar gibiyiz.
Birbirine uzanamayan,
Boşlukta iki yalnız yıldız gibi
Acı çekiyor ve
Kendimize gömülüyoruz."
Murathan Mungan
Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları
gibiyiz. Umut ve korkunun hiçbir anlam taşımadığı bir dünyada bir
şey bulduğunda neyi, ne yapacağını bilemeyen çocuklar gibi.
Artık hiçbir duygusunu anlamayan çocuklar gibi
Ve elbet biz de bu aşkla büyüyecek
Her şeyi bir başka aşka erteleyeceğiz
Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz.
Birbirine uzanamayan
Boşlukta iki yalnız yıldız gibi
Acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz
Bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca
Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana.
Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz.
Birbirine uzanamayan
Ama sen gittin...
şimdi bir mevsim değil,
koca bir hayat girdi aramıza.
şimdi biz neyiz biliyor musun seninle?
akıp giden zamana göz kırpan
yorgun yıldızlar gibiyiz,
birbirine uzanamayan.
bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan
iki enkaz olacağız yalnızca
kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız.
ne kalacak bizden?
aramızda bir düşman gibi duran
Zaman'ı
daha o gün anlamalıydım
benim sana erken
senin bana geç kaldığını
sen geceyi tutuyorsun..
ben nöbetini..
bir bahane bul uğra gönlüme..
ne bileyim
'Birine bakıp çıkacaktım' de,
'Kalbimin anahtarını unuttum,
onu alabilir miyim?' de..
ya bahane değil mi, gel işte...