Sabitlenmiş gönderi
Benim kapanmak bilmeyen yaralarım
ağustosta üşüyen ellerim aralıkta ateşe kesilen yüreğim sevince deli ırmaklar gibi coşan benden her uzaklaştıkça kuruyan bozkırlarım sürekli seni sayıklayan yastığım
Masanın köşesinde hiç sönmeyen sigaram.
Ardı ardına senin uğruna kalkan kadehlerim Gözümün önünden hiç gitmeyen silüetin birde seni her andığım vakit boğazımda düğümlenen çığlıklarım var
#BekircanAltıparmak
dökecek gözyaşı kalmayan, hâlâ döktüğü yaşların hatırasıyla yaşayan kimse mahvolmuştur.
Huysuz, dikkatsiz, itaatsiz çocuklar olmuştuk ve genellikle içimize kapanarak sürekli bir kaçış halindeydik.
Okur Takip Önerileri
192 syf.
·
Puan vermedi
·
1 saatte okudu
Senin anlamanı sağlayamam, kimsenin kafamda olanları anlamasını sağlayamam. Kendim bile anlamıyorum
#FranzKafka