“Değişmiyor, değiştirdiğini zannediyorsun ama olmuyor. Ne var savaşacak? Zaten mutsuzdum. Zaten bomboştum. Aradım, yıllarca aradım o bende eksik olanı. O neydi tam olarak bilmeden aradım esasında. Hep buldum zannettim farklı yerlerde ve farklı adamlarda... Ne isterlerse yaptım. Olmadı ama.”
“Adama o kadar âşık ki, adam ne dese, ne yapsa nafile. Susup oturur, kabullenir. Hep olduğu gibi her an kendine acır. Çok sever adamı, öyle çok ki, her zulmüne dayanır. Aşktır onu bu hale koyan. Gerçekten çok acıyorum bu kıza, bana...”
“Düşünmüyorsun, düşüyorsun. Düşündüğünü zannediyorsun, ama sadece yoklukta biraz daha irtifa kaybediyorsun. Çıkabilmek için sözüm ona düşündükçe, her gün biraz daha nefessiz, boğuluyorsun. Sen düşünmüyorsun. Düşünmek, var olabilmek ile olur ancak. Sen var mısın?”