Lukacs için roman yersiz yurtsuzluğun biçimidir; Tanrı'nın terkettiği dünyanın destanıdır.
Parçalanmamış, eksiksiz bir dünya... Böyle bir dünya oldu mu hiç? Şüphesiz bizlere böyle bir dünyayı geçmişte kurduran, öncelikle bugün yaşadıklarımızda; kendi bölünmüş gerçekliğimiz, bu dünyadaki yersiz yurtsuzluğumuzdur. Kapitalist toplumda hayatın parçalandığına, eksik ve yoksul kaldığına ilişkin kuşkularımızda, başka türlü yaşanmış olduğuna dair tarihten edindiğimiz ipuçları, başka türlü yaşanabileceğine dair beslediğimiz umutlardır.
Televizyon haberinin seyirciye verdiği en iyi haber aslında kötü haberdir. Çünkü buradaki esas haber kötülüğün dışarıda, seyircininse içerde, güvende olduğudur.
Okur Takip Önerileri
Eski Yunanlıların oyuncuların sahnede taktıkları maskelere persona adını verdiğini biliyoruz. Bugün sözcük, "kişi"yi belirtiyor; yani maskenin ardındakini, maskenin koruduğunu, rolün gizlediğini.
vitrinler, hep bir bolluğa işaret eder. ama bu bolluğu mümkün kılan, onu var eden, onun için harcanan, o sırada tükenen yer almaz vitrinde. vitrin teşhir ettiği malın bir emek ürünü olduğunu gizler bakan kişiden. nasıl piyasa farklı emek biçimlerini eşitler ve malları soyut bir değişim değerine indirgerse, toplum vitrine dönüştüğünde de bütün yaşantılar, yitirilen fırsatlar ve sarfedilen emek bir imajdan ibaret kalır.
siz dinlemezseniz, siz işitmekten çekinirseniz ben giderim, rüzgarlara söylerim. denizin dalgalarına haykırırım. kurtlara, kuşlara anlatırım.
siz kahkaha ile ağlamanın ne acı, ne zehir olduğunu bilir misiniz?
darılmayın sözlerime! sokağa fırlatılmış türk kızlarını düşünmeyenlerin hepsine yuh olsun!
sıkılasıca boğazınızı düşünürsünüz, kahrolasıca zevklerinizi düşünürsünüz, yanasıca kağıt paralarınızı ve batasıca adreslerinizi düşünürsünüz. ötedeki, yahut işte suracıktaki sokak kızını düşünmezsiniz.
ne tuhaf! bu hanımlar, bu beyler ne ahmak şeyler yahu!
bir namus bir iffet tutturuyorlar.. anlatışlarına göre namus öyle nazik bir şeymiş ki, çıt deyince kırılırmış, püf deyince uçarmış..
gözlerimden, gönlümün tâ içine baktı.
biraz da yüreklerden sızan kanları yudum yudum, kadeh kadeh içsenize!
ben eskiden çok gülen kızlara densiz derdim.
halbuki şimdi kendim kahkahanın kendisiyim.
itiraz ediyorum! babalar ayaklar altına alınırsa vatan mahvolacaktır. bu kesindir. toplum, dünya, babalık üzerine yürür, çocuklar babalarını sevmezlerse yıkılıp gider her şey.
gelin, gelin buraya dert yanmaya! benim yüreğim büyüktür, her şeyi alabilir. evet, evet, istediğiniz kadar parçalayın yüreğimi, her parçası bir baba yüreği olur gene. ah! dertlerinizi almak, sizin yerinize acı çekmek isterdim. ah! küçükken ne mutluydunuz!