Babam, yaşamın, yaşadığı çağın gerisinden gidiyordu.
Sayfa 159 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Başardın da...
Ne zaman, başkalarının uğradığı büyük haksızlıklardan tedirgin olsam, büyük adam olma isteği gelirdi içimden...
Sayfa 161 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Nasıl da haklı o çocuk yaşta...
Öyle büyük, öyle büyük bir adam olacağım ki, bütün bu haksızlıkları kaldıracağım. O kadar da çok haksızlıklar vardı ki, bu kadar büyük haksızlıkları ortadan kaldırmak için ister istemez çok büyük adam olmam gerekiyordu.
Sayfa 161 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Bizler gibi bu çingeneleri de yaratan Allah değil miydi? Niçin onları çingene olarak yaratmıştı? Biz onlarla alay edelim, onları küçük görelim, horlayalım, aşağılayalım diye mi? Bu çingeneler, kendileri çingene olmak istememişlerdi ya...
Sayfa 161 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Oyuncaklarım olmadığı için, çok küçük yaşımdan beri, başka şeyleri oyuncak yerine koymaya alışmıştım.
Sayfa 162 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Annem hasta, sürekli hasta... Kaçıncı hastaneye yatışı, bilmiyorum. Sıksık muayene için hastanelere gidiyor, doktorlara gidiyor. Hastalığının ne olduğu da anlaşılamıyor.
Sayfa 163 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Ne zaman annem bir türkü söylese, sesi dokunur bana, içlenir, duygulanırım; neşeli türküler söylese bile böyle olurum...
Sayfa 164 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
...bizim en sağlam öğrendiğimiz şeyler, bize söylenmeden, sözsüz anlatılanlardır.
Sayfa 177 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Çocukluğumuzda geçmiş çok önemsiz öyle olaylar vardır ki, bitürlü belleğimizden izi silinmez: nedense o küçük olayı unutamayız.
Sayfa 178 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Her anne sıksık hastaneye yatar sanıyorum.
Sayfa 181 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI