Burak
@bozculha
somewhere in neverland
Öğrenci
İngiliz Dili ve Edebiyatı
16 Eylül
60 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
''Hala üşüyor musun?''
''Evet, o yağmurlar yağmaya ve buzlu sisler çökmeye başladığından beri üşüyorum. Koğuşta kaloriferleri hiç yakmıyorlar.''
''Eh, dışarda –dünyada– ağustos ayı. Gökyüzü açık ve güneş de kavuruyor. Korkarım, bu soğuk ve sis senin içinde.''
Sayfa 96
277 syf.
·
Puan vermedi
Birbirimizin varlığından habersizmişçesine, yıllar yılı bir hayat yükünü taşıyıp gideceğiz. Hatıralar git gide içinde küllenmeye başlayacak. Bana ait hiçbir şeyi hatırlamak istemeyeceksin. İşte şimdi o dayanılmaz unutuşu ta derinden hissediyor ve başımı ellerimin arasına alıp unutulduğuma ağlıyorum.
Sayfa 191 - Hüzün ŞarkılarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Galiba asıl korkumuz sevmek değil! Onun arkasına gizlediğimiz sevilmemek korkusu!
Sayfa 177 - Hüzün ŞarkılarıKitabı okudu
Ben günden güne yok olmaktayım
Bütün ışıkları kaldırıp attım bir yana
Anlamıyor musun?
Gökyüzü güneş olsa
Sensiz karanlıktayım
Sayfa 110 - Karanlığın GözleriKitabı okudu
Aramızdaki demir kapı belki hiç açılmayacak
Senin ışığını görmeden kapanacak gözlerimiz
Karanlık aman vermiyor
Hangi perdeyi aralasak gece
Ne yapsak çaresiz
Sayfa 99 - Karanlıkta ErimekKitabı okudu
Bilsen nasıl üşüyorum
Al şu ellerimi ısıt biraz
Ya da al götür bu soğukları
Bu yağmurları
Görmüyor musun, beni öldürecekler artık
Beni öldürecekler diyorum sana
Geçmiş gelecek bütün yıllarım
Bütün umutlarım senin olsun al
Beni bu karanlık denizlerde bırakma
Sayfa 94Kitabı okudu
Bir yanıp bir sönen ışıklar gibiyim
Yumruk kadar yüreğimde sen varsın
Kutsal kederler içinde seninleyim artık
Sayfa 31 - Seninle Kardeş DeğilizKitabı okudu
İstesen hayat verirdim bu karanlıklara
İstesen gökyüzünü bir mendil gibi yırtardım
Denizlerden, göllerden, nehirlerden
Sana görmediğin renkler yaratırdım
Sayfa 30 - Seninle Kardeş DeğilizKitabı okudu
Sen bu ayrılıklar için mi yaratıldın söyle
Bu zehir zemberek kederler için mi?
Bak bütün orkestralar sustu
Bütün ışıkları söndü dünyanın
Korkma
Haydi uzat ellerini
Geçmiş yılları yeniden yaşayalım bir bir
Bak dinle
Bir seslenen var uzaklardan
Bak dinle
Kader kapıyı çalıyor
Gelme diyorsun
Gelme diyorsun
Bu gel demektir
Sayfa 20 - Kader Kapıyı ÇalıyorKitabı okudu
Gün ışığı arkamızda kaldı bak
Tanyerinde unuttuk gözlerimizi
Gel artık
Hayata yeniden başlayalım
Gel artık
Bu mavilerde kimse görmez bizi
Sayfa 18 - Kader Kapıyı ÇalıyorKitabı okudu
320 syf.
·
Puan vermedi
İster iyi ister kötü, ister başarıyla tamamlanmış ister yarıda bırakılmış olsun yorgunduk. Karanlık örtüler düşüyordu çabalarımızın üstüne.
Sayfa 300Kitabı okudu
Sahi kaderim ne oldu benim? Bunca yıldır kaburgalarıma baskı uygulayan keskin uçlu piramitler mi? Nil nehri ve başlarında testiler taşıyan kadınlar mı? Mısırları döken uzun yazlarla ve akarsuları donduran kışlarla örüldüğümü hissediyorum. Yalnız ve gelip geçici bir varlık değilim ben. Hayatım bir elmasın yüzeyindeki gibi bir anlık parlak kıvılcım değil.
Sayfa 218Kitabı okudu
Hangisi keder? Ya hangisi neşe? Soruyorum bunları ancak bilemiyorum. Bildiğim tek şey sessizliğe, yalnızlığa ve dışarı çıkmaya ihtiyacım var.
Sayfa 164Kitabı okudu