Azrulayıp seni deyu gelmişem
İster öldür ister âzâd et meni
Bu dergâhda ben muhalled kalmışam
İster kurtar ister bîdâr et meni
Birini düşünerek ömür geçer mi?
Onu görünce yüzüne bakamazdı gözlerini kaçırırdı onu gördüğü anda eli ayağı titrerdi kalbi öyle bir atardı ki sanki yerinden çıkacak gibi olurdu böyle olurmuş ya hani birini sevince.. Gerçekten sevmiş olabilir miydi yoksa geçici bir heves miydi? Belkide onu düşünerek aklını yitirecekti.. Onu yeni doğmuş kundaktaki bebe gibi seviyordu.. İlk sarılma anı aklından hiç çıkmıyordu ah o sarılma sanki yıllardır görüşmemişler gibiydi birbirlerine yabancılardı tanışmıyorlardı ama bir o kadar da birbirlerini tanıyorlardı.. Kimdi nerden çıkmıştı karşısına neden karşılaşmışlardı sevda mıydı imtihan mı? İçinde kelebekler uçuşuyor derler ya aynı onun gibiydi içi kıpır kıpırdı.. Yüzü asık suratlı gülmeyen kızın gözlerinin içi gülüyordu birini bu denli sevebilir miydi? Kendinden, herkesten, herşeyden çok.. Elini tutmak ne kadar heyecan veriyordu ileride ne acı vereceğini bilmeden.. Belkide imkansız kalmalıydı.. İlk sarılma anında kalsaydı uzaktan sevseydi.. Kokusunu bilmeden, gözlerine bakmadan olacaklar onsuz olsaydı belkide bu denli canı acımazdı şimdi kokusunu unutmaya çalışıyordu ten kokusu unutulur mu? Belki bir gün karşılaşacaklardı pişman mı düşman mı..? Artık onu unutmak istiyordu ama bir yandan da seviyordu deli gibi sevmesine, istemesine rağmen onu istemiyordu. Bu ne demekti insan birini hem deli gibi isteyip.. bir o kadar da istemez miydi?
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
Her geçen gün sana olan hissim, bu kadar umutlu bu kadar nefes, bu kadar hayat dolu mu olacaktı?
Korkutuyor elbet bunlar,
Seni sevme hissi bu kadar umutlu ve korkunç olmamıştı
Sen misin? Sevdiğim misin?
Bilmiyorum bilmem de,
Sadece sen güzelsin,
Varlığın güzel, var oluşun yeter mutluluğun var olsun var olasın...
Seviyorum uzaktan oluşunu,
Uzakta olman servetim.
Mesafeler hisselerimin tercümanı
Kıymet bilmek için bu elzem.
Bir büyüğüm demişti:
Sevda'nın anlamı uzak kalmak uzak olmaktır diye,
Sevda çekmesini bilmek için lazım olan bu hasret ne büyük nimet!
Seni görmek vuslat umudum...
Günün şiiri #7
Hüseyin Nihal Atsız- Geri Gelen Mektup şiiri ve hikayesi..
Nihal Atsız’ın öğretmen olarak çalıştığı okula bir gün bir hanım öğretmen gelir. O zamana kadar kimseye bakmayan, kimseyle pek alakadar olmayan Atsız içeri giren o öğretmene ilk görüşte aşık olur. Evet kelimenin tam anlamıyla bu bir ilk görüşte aşktır. Ve aşık olduğu o meçhul hanım
Aşk bu mu sevda bu mu hayat bu mu
Kalp acı dünya hüzün göz yaş dolu
Gözlerimdeki her damla, umudun ışığını taşır,
Her biri bir ömür, derin bir hikaye anlatır.
Kan çanağına dönse de gözler zaman zaman,
Her bakışta bir düş, bir sevda fısıldar.
Yorgunluk bedenimi sarsa da, ruhum direnir,
Her şafakta güneşle birlikte dirilir.
"Revamı bu mu?" diye sormaktan geri durur,
Her bitiş, yeni bir başlangıcın müjdesini verir.
Karanlıkta parlayan tek yıldız gibi bir umut,
Kaybolan yollarda yönümüzü buldurur.
Gözlerim kan çanağına dönse de,
İçimdeki alev, karanlığı aydınlatır durur.
Baharın elçisi misin söyle?
Nedir bu maviyle alıp veremediğin?
Beyazın saltanatı,
Siyahın gücünde gözün mü var ?
Baharın elçisi misin söyle ?
Neden bu tansiyonumun sebebi?
Salgın bir sevda mısın başıma?
Şu gencecik canıma kastın mı var ?
#MB
Bir sabah kalkıp aynanın karşısına geçtiğimizde, yıpranmış ve yaşlanmış yüzümüze sanki her zaman öyleymiş gibi bakacağız. Zaman usul usul alıştıracak bizi. Günler hiç geçmiyormuş gibi, ağaçlar yapraklarını henüz dökmemiş, o en sevdiğimiz bayramlığımız daha küçülmemiş, kalbimiz hala çocuk, lakin koşmaya gayretimiz yokmuş gibi yaşayacağız. Unutacağız!
Dünü, bugünü ve yarını zihninizden atacağız.
Gönlümüze ağır gelen şu günlerin hepsini maziye bırakacağız.
Keşkeler kafilesi gelecek sonra kapımıza.
Keşke sevdiklerimiz ile daha çok vakit geçirseydik.
Keşke o gün o insanın kalbini incitmeseydik.
Daha çok okusaydık.
Daha çok gezseydik.
Sevseydik.
Sevginin ayıplandığı şu çağda, tüm ömrümüzü sevda üzerinde demleseydik.
Gidebilseydik.
Allah'a yürümekten çok, koşabilseydik.
Keşke o günlere geri dönüp, bugünlere hiç gelmeseydik. Sayıklayıp dururken azalan ömrümüzden bir gün daha geçecek. Ne kadar çok diretsek de son pişmanlık fayda etmeyecek.
Geceyi kucaklayıp sabaha yenileceğiz. Gülü sevip, dikenine katlanamayacağız.
Karanlık saydığımız bu günleri, o gün mum ile arayacağız.
Ne yaparsak yapalım zamanı durduramayacağımızı unutmayalım olur mu.? İnsan olmaktan çok, insanlığa layık olmak için yaşayalım.
Sevelim, sevilelim, gülelim, ağlayalım.
Bugün sulayacağımız çiçeği yarına bırakmayalım..