Kafka,Camus,Sartre,Dostoyevski okumak insanı mutlu etmez.Onlara göre;tek gerçek ölüm olarak durmakta ve dünyanın yoğunluğu tam bir saçmalik! Varolmanın farkında oluyorsun.. sakin olmak imkansız, zorunlu olarak mutsuz bir varlığa dönüşmek kaçınılmaz oluyor...Zemini "Hiçlik" ve tasa bu yüzden hep..