Seneca
Demek ki kendi kendisiyle yetinse bile dosta gereksinir bilge; olduğunca çok dostu olsun ister, mutlu yaşamak için değil ama! Çünkü o dostu olmadan da mutlu yaşar. Bilge, en büyük iyi araçlarını dışarıda aramaz. Saygınlığı kendi içindedir, kendi kendisiyle bir bütündür. Eger bir parçasını dışarıdan ararsa, kadere boyun eğmeye başlamış demektir.
Seneca
O halde hangi niyetle dost ediniyorum ben? Uğruna ölebileceğim, sürgününde peşinden gidebileceğim, ölümüne göğüs gerip engel olacağım bir insana sahip olmak için! Şu senin anlatp durduğun sey ise dostluk değil, ticarettir; hani çıkar gözeten, ondan ne elde
edebileceğini hesaba döken ilişki!
Hiç kuşku yok ki, âşıkların sevgisiyle gerçek dostluk arasında benzer bir yan vardır. Onların aşkına delice bir dostluk denebilir. Bir insan, yararı için aşık olabilir mi? Ya da bir
tutku, bir ün uğruna? Aşk, onları her șeye sırt çevirterek, sadece kendisi için, güzelliğin çekici isteğiyle ve karşılıklı bir sevgi umuduyla yakar tutușturur. Peki, kötü bir duygu, kendinden șerefli bir nedenden doğabilir mi? "Şimdi burada, "dostluk kendisi için mi aranmalı' konusunu tartışmıyoruz
ki?" diyorsun. Aslında, her șeyden önce bunun kanıtlanması gerek. Çünkü eğer dostluğun sadece kendisi için aranması
gerekirse, ancak kendi kendisiyle yetinen kişi yanaşır dostluğa. "Nasıl yanaşır yani?" Cok güzel bìr şeye yanaşır gibi, ne bir çıkar umuduyla ne de kaderin değişebileceği korkusuyla. Dostluğu iyi günler için hazırlayan kişi dostluğun kutsal ulu yanını yok eder.
Seneca
Bir düşün hele; bir eşkıya, bir düșman kılıcını boğazına dayayabilir senin. Daha güçlü olmasını bir yana bıraksak bile, her kölenin senin hayatın, ölümün üstünde söz hakkı vardır. Demek istediğim șu: Hayatını hor gören herkes, senin hayatının efendisi kesilir. Hizmetçilerinin tuzaklarına, ya açık bir zorbalığa ya da bir düzene kurban olanların örneğini getir gözlerinin önüne. Göreceksin ki, kölelerinin öfkesine uğrayanların sayısı, kralların öfkesine uğrayanların sayısından daha az değildir.
Sayfa 39Kitabı okuyacak
Okur Takip Önerileri
Seneca
Hiçbir nimet, insanın ruhu onu yitirmeye hazırlıklı değilse sahibine zevk vermez.
Sayfa 39Kitabı okuyacak
Seneca
"Elinden geldiği kadar kendi kabuğunun içine çekil. Seni daha iyi yapacak insanlarla yakınlık kur, senin daha iyi yapabileceğin kişileri al evine. Bu gibi işler karşılıklıdır ve insanlar öğretirken kendileri de öğrenirler. Değerini tanıtacaksın diye, başkalarına şirlerini okuman ve bir konuyu tartışmak için ortaya atılman doğru olmaz. Bu halka satabilecegin uygun bir malin olsaydı, böyle davranmanı isterdim. Seni anlayabilecek bir tek kişi yok ki ortada. Belki biri, şu ya da bir
başkası çakabilir karşısına, ama onun da seni anlayabilmesi için, senin onu yetiștirmen, eğitmen gerekecektir. "Bütün
bunlan kimin için öğrendim o halde?" dersen, korkacak bir sey yok: Kendin için öğrendiysen, emeğin boşa gitmedi."
Sayfa 47Kitabı okuyacak
88 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
Evet, õyle yap Lucilius, kendin için kazan kendini. Şimdiye değin senden zorla alınan ya da çalinan, boşa akıp giden zamanına sarıl, iyi kullan onu. Durum, emin ol, sana
yazdığım gibi: Kimi zamanımız bizden zorla alınıyor, kimisi sinsice çalınıyor, kimisi de boşa akıp gidiyor. Umursamadiğımız için uğradığımız kayıp da, en yüz kızarticı olanı.
Dikkat edersen, hayatımızın en büyük bölümü kötü iş yapmakla, büyük bir bölümü hiçbir is yapmamakla, tüm yaşamımız da yapmamız gerekenden başkasını yapmakla
geçiyor. Zamana değer veren, gününün değerini bilen, hergün biraz daha ölmekte olduğunu anlayan bir kimse gösterebilir misin bana? Yanıldığımız bir nokta var: Sanıyoruz ki ölüm önümüzdedir; oysa ölümün büyük bir kısmı şimdiden geçip gitmiştir. Hayatımızın geride kalan kısmını ölüm eline geçirmiș. O halde, bana yazdığın gibi davran Lucilius, bizim olan tek bir şey var: ZAMAN.
"Aslında ruhunu değiştirmen gerek, üstündeki gökyüzünü değil!"
Sayfa 114Kitabı okuyacak
Konfüçyüs
"İnsanoğlu para kazanmak için sıhhatini verir.Sonra, sıhhatini kazanmak için parasını verir.İstikbali düşünürken insanoğlu yaşadığı günü unutur. Böylece, ne bugünü yaşarlar ne istikbali. Aslında ölüm yokmuşcasına yaşarken yaşamamış gibi ölürler."
Her birey, ötekinin özgürlüğüne katlanır.
