Rus edebiyatının dönüm ve gelişme noktası olan Insancıklar günümüz gerçeklerini tekrar hatırlatıyor.Dostoyevski'nin henüz 23 yaşında iken yazdığı kitap,dönemin adaletsiz gelir dağılımında,sefalet ve yoksullukta çıkış yolu arayan,birbirlerine maddi ve manevi destek olan,güç bulmaya çalışan iki karakterin mektuplarından oluşuyor:Dahili olmadığı kaderine yön verilmeleri kabullenmiş,alt üst olmuş kimsesiz hayatında mutluluğu ve huzuru arayan Varvara Alekseyevna'nın ve koşulsuz sevginin yaptırımıyla varını yoğunu genç Varenka'ya adayan yaşlı memur Makar Devuşkin'in mektuplarından.
Paranın insan ilişkilerini şekillendirdiği sosyal hayatı,dönemin sık karşılaşılan insan tiplemelerini,geçim sıkıntısını,tüm acıma ve ayıplanmalar altında ilişki incelemelerini,merhamet ve sevginin yorumlanışını,statü saygısı ile kaygılanan insanın,çevresindeki ve içindeki şekillenmeleri ele alan eser,zorluk içindeki karakterlerin; yaşamlarına,yarının çıkışına dair kaygılı umudunu yaşatıyor okura.
