Onuncu Köy
Topladım valizi, sordum adresi
Bilen var mı, onuncu köy neresi?
Gitsem satın alsam, kaça metresi
Bilen var mı, onuncu köy neresi?
İnsan bu sürüde kaybolur yiter
İnsanlar tanıdım insandan beter
Burası son köydür, kaldığım yeter
Dünyaya geldik ve bir hiçliğin ortasında bulduk kendimizi. Evet, büyüdük, çalıştık, eğlendik, nadir de olsa mutlu olduk ama yaşadıklarımızın hepsi bir hiç olacak. Ve bir hiçliğin içerisinde yaşadığımızı bilmek, insan ruhuna vurulmuş en büyük darbedir.
Stefan ZWEiG
Bizdeki eylemsizliğe sessizlik düşündürücü..
İnsanlığının zekâtını verenlerde bugün...
O zekatla; "biz cenneti hak gören ve doğru yolda olan tüketici, yaşamın kölesi, siyasi enkaz, arzu yığını" kitle, et olmaktan çıkıp insan olurduk.
Zeki Bulduk
Huzura vasıl olduk huzur bulduk.
Sükunet ve berraklığın deryasında katreliği dibine kadar yaşadık. An oldu sert çelik olduk idrakten nasiplenemedik an oldu mahfiyette kaybolduk. Hâsılı kelam olanlar oldu fark etsek de etmesek de. Suretin endamı sirete tesir ede de her dem vuslat olsa. Nefeslerin katlolacağı nefessizlikler bahş olsun.
Evimizde her türlü musibete ve hastalığa karşı tek bir doktor vardı; dua ve aspirin. Daima şifa bulduk.
Şair Cahit Zarifoğlu
DİZİ ÖNERİSİ: 7 NUMARA :)
📌-peki geçim sıkıntısı insanı mutsuz etmez mi?
Bilmiyorum... biz mutluluğu ne parada ne handa bulduk evlat... bak bugün deniz kenarında Zeliha'mla beraber çekirdek çıtlayıp, çay içerken, mutluluk da bizimle beraber masada oturuyordu sanki...
📌“… Tavuklar, köpekler, koçlar, sığırlar… Hiç bir hayvanın erkeği dişisine kuvvetini denemiyor. O zaman dedim ki dişisine vuran erkeğe hayvan bile demek yanlış. Hayvana haksızlık.”
📌“İnsanın memleketi kalbinin attığı yerdir.”
📽📺🥰
“içimizden bazıları anlam istedi” | Tan Babür’den bir şiir.
"antihalife’den
geldiğimizde
alın kemiklerimize mıhlanmış birer yıldız bulduk
ama kim olduğumuza dair bir fikrimiz yok
Bizim bu âlem-i mülk içre bir devrânımız vardır
Açılmış râh-ı Sıddık'dan büyük meydânımız vardır
Ezelden âşıkız aşkın belâsın inkıyâd ettik
Ki biz abdâl-ı aşkız derd gibi dermanımız vardır
Acâib andelîbiz kim bizim hiç goncamız solmaz
Hümâ-yı kuds-i lâhûtuz beka gülşanımız vardır
Bizi isyan ile meşhûn sanar bu âlemin halkı
Ki biz ârif-i
gülen günlere ulaşan sesleri bulduk
adına 'yaşamak' diyoruz
'düşmana inat bir gün fazla yaşamak!'
|İsmet Özel
Açlık Oyunları
Nefis terbiyesinde çokça anlatılan kudsi bir hadistir.
Allah (cc) nefse sorar; sen kimsin, ben kimim?
Nefis; "ene ene, ente ente; sen sensin, ben benim" der. Keyfiyeti Allah (cc) tarafınca bilinen bir süre, ateşle terbiye görür. Sonra Rab yine sorar, cevap değişmez. Bu defalarca tekrarlanır, her defasında cevap aynıdır; Nefis;