Kitabın yorumlarına baktıgımda istedigim gibi bir incelemenin olmadıgını gördüm ve kendimce bir acıklama yapmaya karar verdim. Tesadüftür ki bir önceki kitabım auschwitz kütüphaneciydi ve nazi dönemini toplama kampındaki bir yahudinin agzından dinlemiştim. bu kitap yahudi olmayan ama onların yaşadıkları zulme şahit olmuş, ülkesi savaşı kaybeden, kendisine fiziksel zarar gelmese de ruhsal anlamda değişim yaşayan fransiz bir mimarın üzerinden kurgulamış. Aslında başkahraman lucien savaş döneminde elbette ki mimari anlamda çok bir iş yapamıyor, kitaptaki paris mimari ibaresi, onun yahudileri gizli tasarımlarla saklama calısmalarını anlatıyor ve bu bir spoiler degil çünkü ilk birkac sayfada bahsediliyor. Kitabın dili yalın, kurgusu güçlü, yaşanan savaşı ve kaybeden tarafta olmanın sıkışmışlığını hissettiriyor. Lucien’in hayatındaki insanların yahut bakış açısının degişimi net bir sekilde bana gercek hayatın da sürekli devinim içerisinde olduğunu hatırlattı ve okurken çok keyif aldım. Sonraki kitabım da yine aynı dönemi anlatan, bu kez nazilerden kaçmayı basarmıs bir ailenin afrikadaki yeni hayatını anlatan bir kitap olacak. Şanslıyım ki 3 bakış açısını birden görebilecegim. Umarım iyi cıkar, herkese keyifli okumalar
