Burçak Tutku Çağlayan
@burcak_tutku
22 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Çünkü kendine ait bir iç dünyası, içrek bir dinginliği, özbenliğine ayıracak zamanı ve sevgisi olmayan kişi, ancak toplu halde yaşayan ve toplu halde hisseden anonim bir canlı olarak sürüklenecektir yaşam selinde.
Sayfa 174Kitabı okudu
" Bulutlar çıkmazsa yaprakları ne zarar?
Kavaklar sıra sıra dikilse de karşına
Boy ver, dayanmaksızın, yalnız ve tek başına!"
Sayfa 116Kitabı okudu
Bütün faşistlerin etobur olduğunu söylerdi babam. Sahi sen hiç vejetaryen bir faşist gördün mü?
Sayfa 53Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ağaçlar için vazgeçilmez olan yaşamak da, insan için vazgeçilmezin asıl kendisi mi?
Sayfa 39Kitabı okudu
Belli olmaz ulan, belki de şöhret olurum, bir gariptir bu millet bilirsin, veziri pek sevmez de rezili baş tacı yapar.
Sayfa 138Kitabı okudu
Şehir kadındır: Bu şehirse üretken bir kadından daha fazlasıydı, üremiş bir kadındı; anaydı.
Sayfa 113Kitabı okudu
Bir an için yorulduğunu hissediyor yağmur. Bütün bu çabayı, bütün bu koşturmayı bir kenara bırakmak, bir bardak çay içip toparlanmak istiyor. Oluklu çatısından suların sızdığı bir taksi durağına sığınmalı, diye düşünüyor. Dibi hafiften kararmış çaydanlıkta fokurdayan suyun buharını seyrederek, cızırtısını melodilere katmayı başaran eski-püskü radyodaki şarkıları dinleyerek, gün boyunca elektrikli ocağın üstünde demlenmekten vazgeçmeyen çayla demlenerek dinlenmeli, diyor. Taksicilerle dost olacak, yırtık yerlerinden süngerler fırlamış sandalyelerde uyuklayacak, ganyan kuponları doldurulurken sorulan hangi at yağmur yemiş kum pistte daha iyi koşar sorularına çaktırmadan gülecek, kargacık-burgacık el yazılarıyla her tarafına telefon numaraları yazılmış duvar takvimine bakarak günlerin hesabını yapmaya çalışacak, bir benzin istasyonunun hediyesi olan kalem kutusundaki işportadan alınma tükenmez kalemlerin mürekkep akıtışına dalarak kendi gecesinin kum saatini yaratacak...
Sayfa 109Kitabı okudu
Hafızanın koridorlarını temizlemek mümkün olsa bile, çöplerin nereye atılacağına kim karar veriyor?
Sayfa 85Kitabı okudu
Ekildiği toprağa kök salamayacak kadar zayıf, köksüz de ayakta durabilecek kadar güçlü bir sürgün olduğumu anlatamadım anneme...rahmetli anneme.
Sayfa 65Kitabı okudu
Biz hiçbir zaman görkemli bir ağaç olamamıştık. Ben kökü parçalanmış, gövdesi tomruğa çıkmış, dalları budanmış bir ailenin son sürgünüydüm.
Sayfa 50Kitabı okudu
Kuzum, ağlamak gözyaşıyla mı olur sadece? Salt onunla mı olur? İşte yüreğim yırtılıyor da kimsecikler görmüyor. Bu, ağlamanın en yücesi değil mi? İnanmayan inanmasın bana ne. Ben ağlıyorum ya işte. Kendime ağlıyorum, kendim için ağlıyorum, kendi kendime ağlıyorum.
Sayfa 65Kitabı okudu
Bak sana ne diyeceğim çocuk! Sen benim bencilliğimsin. Sen, benim için sensin. Benim gördüğüm, benim süslediğim sensin. Ben, salt seni değil, benim süslediğim, benim büyüttüğüm "sen"i, bana göre "sen"i, benim için "sen"i seviyorum. Ama nasıl seviyorum bilemezsin.
Sayfa 65Kitabı okudu
Seni ne kadar çok seviyorum. Ben hiç kimseyi bu kadar sevmemiştim şimdiye kadar. "Sevgi" denilen şeyi hiç bu kadar büyük, bu kadar güçle duymamıştım içinde. Yeni bir şey bu benim için. Seni niçin bu kadar çok sevdiğimi bilmiyorum. Bildiğim şu ki: Her geçen günle seni daha bir büyütüyorum içimde, daha bir süslüyorum, her yanını çiçeklerle süslüyorum. Sen benim için bir çiçekler denizisin. Her yanını ayrı bir güzel çiçekle donatıyorum. Bir çiçekler ordusu gibi büyüyorsun içimde. Tutulamaz bir şey oluyorsun. Bir din oluyorsun benim için; bir Tanrı. Tanrısız olanlara soruyorum. Ama ne diye soruyorum. Bana ne. Ben Tanrımı buldum; bana ne.
Sayfa 64Kitabı okudu