Hayatı küçüktü, dardı ama kendi elindeydi. İçli dışlı olunca insanlar hayatını elinden alıyorlardı. O zamandan beri uzak durmaya çalışıyordu insanlardan.
İnsan bu. İyi olması da kötü olması da kendi özüne ve içinde bulunduğu şartlara bağlı. Şartlar kötüleştikçe kötülük de artıyor. İnsanoğlu dayanışmayı içselleştiremiyor bir türlü.
Okumakta o kadar çok zorlandım ki. Kaç defa ben bunu okumam deyip elimden attım. Daha sonra merak edip tekrar elime aldım. Bazen haklı buldum, bazen sinir krizleri geçirecek gibi oldum. Her şeye rağmen güzel bir farkındalık kitabıydı.
Aşk için pek tatlı şey derler. Bunun tadı neresinde anlayamadım. İnsan yattığını, kalktığını, yediğini, içtiğini, hâsılı ne yaptığını bilmiyor. Bütün duyguları, bütün emelleri, varlığı bir güzellik ilahesinin esiri oluyor.