filmin sonunu bu şekilde yaparak, duvarlarla çevrili sıkışmışlık ve kapalı yer korkusuyla başlayan yolculuk, ufkun sınırsız manzarasıyla sonuçlanmış, böylece film seyirciyi, zifiri karanlıktan ışığa;buz gibi soğuktan sıcaklığa; renksizlikten renk cümbüşüne; maddi ve manevi tutsaklıktan sınırsız özgürlüğe taşımıştır... bence sonuçta, destansı hikâyelerin sonunda karakterlerin vardıkları yer, coşkulu ve sihirli bir mekândır.
Sayfa 127 - frank darabont, filmin sonu hakkındaKitabı okudu