2.Abdülhamid döneminde özgürlük yoktu, her şey yasaktı ama en ilginç yasaklardan biri, bazı kelimelerin kullanılmasının yasaklanmasıydı.
Sansür memurları, gazeteler basılmadan önce provaları alıp ve yasak kelimeler varsa, yazılardan çıkartır, gazeteler daha sonra baskıya verilirdi.
Önceki kuşağın ünlü gazetecilerinden Hıfzı Topuz “100 Soruda Türk Basın Tarihi” adlı kitabında, Sultan Abdülhamid'in sinirlerini bozan bu yasak kelimelerden örnekler veriyor:
“Grev, suikast, ihtilal, anarşi, sosyalizm, dinamo, dinamiti, infilak, kargaşalık……
Padişahın tahtan indirilişini ifade eden kelime olan “Hal”, kıtal, kanuni esasi, hürriyet, vatan, müsavat (eşitlik), Bosna, Hersek, Makedonya, Girit, Kıbrıs, Yıldız, büyük burun (Abdülhamid'in burnu büyük olduğu için)…
İstibdat, beynelmilel, veliaht, cumhuriyet, Ayan azası, bomba, Mithat Paşa, Kemal Bey, inkılap, tahtakurusu (yanlışlıkla tahtı kurusun diye okunabileceği için)…
Kimya ile ilgili yazılarda (0=AH) gibi simgelerin kullanılması yasaktı. Çünkü bunlar (0=Abdül Hamid) anlamına gelebilirdi.
Hasta (Batılılar Osmanlı İmparatorluğu'na Hasta Adam dedikleri için), kardeş (yani tahtan indirilen Sultan Murad)… Ve daha yüzlerce kelimenin kullanılması yasaktı ve yazarlar ve gazeteciler yazı yazmakta olağanüstü güçlük çekiyorlardı.”