Artık yalnızca Ben ve gölgem vardık.
Beyaz yolda ikimiz yürümeye başladık; Ben ve gölgem kâh duruyor kâh yürümeye devam ediyorduk. Yol kenarındaki bir taşın üzerine oturdum, Kara gölgem hemen ardıma doğru sıvıştı. İşte burada, duyduğum o büyük huzur toprağa, yeryüzüne karıştı; ay, buz gibi olmuş alnıma serin bir öpücük kondurdu.