Mezarlar boyu gizlenen ne varsa, hepsi can tarlası.
Ne varsa toprak üstünde kanayan ve sancıyan, hep can kavgası.
Söze sığmıyor, dile gelmiyor can.
Şire uymuyor, öyküde uymuyor, film karesinde oynamıyor.
Dilimize damağımıza değen ne varsa tatmak adına,
Hepsinin tadı can, hepsinin tuzu can.
Söz etmeye değer ne varsa, kayda değer ne yaşarsa, hep can heyecanı, hepsi canın romanı...
Düşmüş değil miydik varlık ayinesine?
"Gizliydim; görünmek istedim." dedi diye
Oysa bir 'Ezeli Nazar'ın hatırına var değil miydik?
Ne zordur, etrafın kalabalıkken kendi derdinle yalnız kalmak..
Seven bir adam dünyadaki en yakışıklı adamdır.
Ve hiçbir zaman seven bir kadından daha güzelini bulamaz.
Sevginize ve sevdiklerinize sahip çıkın.
Bazen insan bir ayakkabı çivisi gibi batar kendine. Neşesi hüznüne batar, konuşması susmasına batar... Boğulur kendi içinde.
Belki de ruhun bedenine sığmıyordur da dışarı sızıyordur gözyaşlarınla.
İçimizdeki tüm yarım kalmışlığı gecenin karanlığına sakladık ya, belki de ondandır uykusuzluğumuz.
Evlat, peygamber ağlatmış imtihanlardan biridir...
Gönüller alan, gönüllerde anılır..
Bazen mevsim gönül yarası gibidir. Ne giysen üşütür. Üşüyorum ve hep sana mektuplar biriktiriyorum. Haberin yok ama ben sana defalarca küsüyor, dayanamayıp yeniden barışıyorum...
Tam iyiyim, bir şeyim yok diyorum. Sonra zar zor yutkunuyorum. İnsan cümle alemi kadındırsa bile kendini kandıramıyor. Gönül yorgunluğu bu, öyle ayak uzatınca geçmiyor ki...
İnsan birini yarı yolda bırakacaksa berce hic başlamamalı. Çünkü bırakılan mesa kişi ne geriye dönebiliyor ne de ileriye gidebiliyor. Olduğu yerde çakılı kalıyor. Ve giden bir gün geriye dönmek isterse hiçbir şeyi bıraktığı gibi bulamıyor. Çünkü ben şey bırakıldığında düşer, parçalanır...
Bedenlerdeki engeller sıratı geçmeye mani değildir. Ama beyinlerdeki engeller geçirtmez sıratı.
İnsanlar hasta, engelli veya yaşlı oldukları için ölmezler...
Dünyaya geldikleri için ölürler...