Canan Oyit
@cananoyit
Rts.
öğrenci
23 Ocak
91 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Saatler yağmuru gösteriyor
Sayfa 84Kitabı okudu
Biliyorsun ben hangi şehirdeysem
Yalnızlığın başkenti orası
Sayfa 77Kitabı okudu
"Niçin uyandırıyorsun beni bahar yeli? Hem esiyor, hem de diyorsun ki: Göklerin şebnemini yağdırırım! Oysa yapraklarımın kuruması yakın, yakın yapraklarımı dökecek fırtına! Yarın gezgin gelecek, gelecek ve tüm güzelliğimle beni görecek, kırlarda her yanda gözleri beni arayacak, ama bulamayacak.-"
Sayfa 116Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ama ben her yanı bitkilerle kaplı bir nehrin kayalığında yalnız başıma oturmak zorundayım
Sayfa 110Kitabı okudu
Fırtınalı tepede terk edilmiş beni yağmurdan koruyacak bir kulübe bile yok.
Sayfa 110Kitabı okudu
Güzel bir yaz akşamında dağa çıkarsan, vadide sık sık oraya tırmandığımı hatırla, sonra batan güneşin ışığında rüzgâr yüksek otları bir oraya bir buraya savururken, karşıda kilise mezarlığı bulunan mezarıma doğru bak. -Yazmaya başladığımda sakindim, şimdi, şimdi bir çocuk gibi ağlıyorum, etrafımdaki her şey öylesine hayat dolu ki.-
Sayfa 106Kitabı okudu
Olgunlaşmadan hiçbir meyve toplanmamalı. İki haftada çok şey değişebilir.
Sayfa 102Kitabı okudu
Hem hiçbir yerde mutlu değilim, hem de her yerde mutluyum. Hiçbir şey arzulamıyor, hiçbir şey istemiyorum. Gidersem kendimi daha iyi hissedeceğim.
Sayfa 101Kitabı okudu
Etrafımızı sarıverecek
Bir boşluk ki asla bitmeyecek
Her şey bir anda anlamsız gelecek
İşte biz o gün tükeneceğiz
Sayfa 78Kitabı okudu
Şimdi artık kelimeler yetersiz, anlamı yok
Yitirmişiz anılarla beraber, faydası yok
Gel bunları bırakalım artık bir tarafa
Gerçeği görmeliyiz dostum, başka çaresi yok
Sayfa 69Kitabı okudu
Zaman, sadece birazcık zaman
Son bulduğu yerde sevgiler bir tek an
Böyle benzer izler etrafında
Alışkanlıklarımız bile sıradan
Sayfa 66Kitabı okudu
Kraliçene çiçek toplamak için ümitle dışarıya çıkıyorsun - hem de kışın ortasında - bir tane bile bulamadığın için üzüntü duyuyorsun ve niçin bir tane bile bulamadığını kavrayamıyorsun. Ya ben ne yapıyorum? - ümitsiz, amaçsız dışarıya çıkıyorum, nasıl çıkmışsam öyle eve geri dönüyorum.
Sayfa 91Kitabı okudu
Ulu Tanrım! Ya akılları başlarında değilken ya da akıllarını kaybettikten sonra mı mutlu olmaktır insanın yazgısı!
Sayfa 91Kitabı okudu
Etrafındaki toprak susuzluktan kuruduğunda yağmur duasına çıkan bir çiftçi gibi ben de defalarca kendimi yere atıp Tanrı'dan gözyaşı diledim.
Sayfa 86Kitabı okudu
Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerine ruhunda ve hatıralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk
Sayfa 84Kitabı okudu