Sabahattin Ali okumayı çook çok özlemişim. Dili, gözlem yeteneği, anlatımı beni yine kendine hayran bıraktı. Okurken sanki hikayelerin içinde ben de karakterlerle geziyorum. Hepsinin yanındayım ama görünmezim, yazarın çok güçlü bi gözlem yeteneği olduğunu düşünüyorum. Kitap o kadar güzel akıyor ki bütün öyküler (kısa olmalarına rağmen) sizi içine çekiyor. Bu sefer kitabın arka kapağını da koyuyorum çünkü arka kapaktaki yazı kitabı güzel anlatmış. Bahtiyar Köpek hikayesini de okuyunca bunu anlayacaksınız. Yalnız kitapta fazlaca üzücü hikaye var empati yeteneğiniz kuvvetliyse okurken üzülürsünüz. Ben bu kitabı kütüphaneden almıştım, okumayınca süresini uzattırdım yine okumadım, sonra aynı kitabı yeniden aldım çünkü bu sefer okumadan bırakmak istemiyordum. İyi ki başta kendimi sıkarak kitaba başlamışım, kitabın bi başlayışı bi bitişi var zaten. Yazarı tekrar okuduğum için çok mutluyum. Bide galiba Türk yazarları yabancı yazarlardan ayırıyorum. Türk yazarların kitaplarını daha çok anlıyormuşum gibi geliyor, çeviri kitaplara nedense biraz önyargılıyım. Keşke bütün kitapları yazıldığı dilde okuyabilsem. Kitabın içeriğine gelirsek kitap, kısa kısa öykülerden oluşuyor sonunda 4 tane de masal var. Ben çok huzurla okudum.
Aralarında en çok beğendiğim hikayeler:
Böbrek, Bahtiyar Köpek, Çilli, Çirkince
En uyuz olduğum hikaye:
Cankurtaran
Beğendiğim masallar: Koyun Masalı, Sırça Köşk
Kitap benim gözümde temiz bi 4/5👾
