sefa çebişli
@cebislisefa
اِنَّا لِلّٰهِ وَاِنَّٓا اِلَيْهِ رَاجِعُونَۜ
Kendi kalbimin yazarıyım...
Hatay iskenderun
Hatay, 19 Temmuz 2002
85 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kırkını geçmiş insanların tecrübelerine sahip olduğuma inanıyorum.
Her zerre ki, açlıkla gelir sofrasına;
Varlık ki ne var ulaşır tablasına.
Rızklar ebedi, oysa ki, kul kavgadadır,
Sanmam ki azaltmak, yakışır mevlâ'sına!
Kalmam, kucağından öte ağlattı beni,
Ağlar dururum. Yokki gören kimse beni!
Canımda ve gönlümde durursun yine sen,
Allah'ı seversen, unutup gitme beni
Okur Takip Önerileri
Mevlâ'm! Edenim tövbeyi, gecmiş günaha!
Âşık telef olmuş, suçu afsız mı daha?
Pişmanlığımız bol, keremin verse cefâ,
Affet beni, affet beni! Ey şah-ı Hudâ!
Koydum belanın yolda ezip gönlümü ben!
Koşsun diye arkanda, çözüp gönlümü ben.
Yel sundu bugün, sendeki en Has kokuyu,
Şükran diye sundum, ona hep gönlüme ben!
Ve baktım: minderde üstüste konmuş iki yastık.( Demek annem biraz rahatsizlanmiş ve buraya uzanmış.) Masanın yanında rafın önüne çekilmiş bir sandalye.( Demek annem en üst raftan bir ilaç şişesi almış.) Haa... İşte masanın üstünde bir şişe : Kordiyal. ( Demek annem bir fenalık geçirmiş.) Minderin üstünde ıslak , buruşuk bir mendil (demek annem aglamiş.)
Benim de bu şişeye , iki yastığa ve bir mendile ihtiyacim var, ben de Kordiyal alacağım , uzanacagim ve ağlayacağım...
Felaketimizi başka bir Taksim etmek saadettir. Fakat annelerle değil, annelerle değil. Zarbedilmiş olur: çocuklarının felaketini iki kat şiddetle hisseden anneler, bu ızdıraplarını çocuklarının fazlasıyla iade ederler; böylece keder anadan çocuğa ve çocuktan anaya her intikal edişinde büyüdükçe büyür...
Kendimi çok sevdiğim an, kendime çok acıdığım an.
Beni yalnız bu koruyor: Bu aşk, bu merhamet.
Annelere anlatılan kederler taksim değil, zarbedilmiş olur.
Sevdiğiniz şeylerden Allah yolunda harcamadikca bir iyiliğe ermezsiniz. Bununla beraber , Allah yolunda her ne harcarsaniz , kuşkusuz Allah onu bilir.
Al-i İmran suresi 92. Ayet
Sayfa 61
Ne zamana kadar kan, ne zamana kadar ızdırap ve meşakkat! Ne zaman bu kadar mebzul akan genç kanı ve göz yaşına mukabil bir avuç toprağımız bize kalacak?
Ben oradayken tahta tabutlar içinde İstanbul'un ilk istiklal şehitlerini defnetmeye götürüyorlardı. Yere yatıp kan izlerini öpmek istedim. Öyle azim ve güzel bir şeydi ki...
Mikroskop altında ingiliz kanını görmedim. Rengi bizimki kadar kırmızı mı yoksa mavi mi, bilmiyorum. Fakat Türk kanı ateş gibi sıcak ve kırmızıdır.
İngilizler aflarını talep edenlere versinler mösyö, affı zalimler değil, mazlumlar verir. Çanakkale'de dövüşürken ne asi ne esirdik. Namuslu bir millet gibi dövüştük, öldük, öldürdük. Ne zamandan beri ve hangi milletle harp edilir de mağlup olduğu zaman ona katil denilir.
Affı zalimler değil, mazlumlar verir...