Mutluluğun ne olduğunu öğrenmekle ona erişmek aynı şey değildir.
Mutluluğun ne olduğunu bilmek ve mutluluğu yaşamak iki karşı kutuptur. Mutluluk hakkında öğrendiklerin mutluluk değil, tam tersine acı ve ısdırap getirir.
İnsanın mutluluğun ne olduğunu bilmesi ama mutlu olmaması, işte gerçek Istırap budur.
İnsan sırf bu basit nedenden bitkilerden, hayvanlardan ve kuşlardan çok daha fazla ısdırap çekmektedir.
Öte yandan cehalet mutluluk değildir. Cehalet ıstırabının, sefaletin farkında olmamaktır yalnızca.
İnsan mutluluğu ancak bilgisinin ve cehaletinin ötesine geçtiğinde bulabilir. Cehalet ıstırabının farkında olmamaktır, bilgi ise farkında olmaktır.
Mutluluk hem bilgilen hem de cehaletten kurtulmuş olmaktır. Hem bilginin hem de cehaletin ötesine geçmenin sonucu zihinden kendini kurtarmaktır ya bir insan zihninden kurtulduğu anda özüne döner.
Mutluluk, saadet öze kök salmaktır. O özgürlüktür ve kutsallıktır.
Daha önce Storytel'de mitoloji kitabı olarak Ben, Kirke'yi dinlemeyi 2 kere denemiş ancak devam edememiştim. ZVP de mitoloji olmasına rağmen kısa olması sebebiyle denemek istedim. Öncelikle artık eminim ki bir daha mitoloji kitabı dinlemeyeceğim, çok merak ettiklerimi alıp okuyacağım. :) Tiyatro metni olduğu için diyaloglarda sürekli kimin konuştuğunun söylenmesi akıcı bir dinleme deneyimi olamadı maalesef.
Köle olup da sorgulamadan bomboş bir hayat yaşamak mı, sonsuz acıya rağmen aklen özgür olabilmek mi? İşte Prometheus'un seçimini ve bu seçimi neden yaptığını anlatıyor bu kitap. Okurken (veya dinlerken) düşünmeniz gereken, siz Prometheus'un yerinde olsanız, sonunu bile bile onun yaptıklarını yapabilir miydiniz?
Kitap biraz bana Matrix'teki "Cehalet mutluluktur" sahnesini hatırlattı. Yani şu sahne:
youtu.be/t_-aOd2sQic
Sonrasında da Cypher'ın Morpheus ile yüzleşmesi var (59. saniyeden sonra başlıyor). Siz Cypher'ın yerinde olsanız tercihiniz ne olurdu? Cehalet mutluluk mudur gerçekten yoksa gerçeği, ne kadar zor olursa olsun, tüm çıplaklığıyla bilmek ister miydiniz?
youtube.com/watch?v=5JnwfHp...
Hayatınızda yer eder mi bilmiyorum ama bence kıymetli bir kitap, o yüzden okumanızı tavsiye ediyorum. Zaten kısa olduğu için bir çırpıda bitecektir.
Bu kadar yalana batmışken hatırlamak aptallıktır. Unutmak, cehalet ise mutluluk."
Selam Elime alıp kitabın kalınlığını görünce bir an gözüm korksa da her gün yüz sayfa okusam beş günde, en fazla bir haftada bitiririm dediğim #capital e başlayınca iki günde bitirdim. Kitap öyle akıcı , öyle merak duygusunu tetikliyor ki bırakamadım, her
Müellif (Allah ona rahmet etsin) buyurmuştur ki: “Şeyhimizin Kafi-i Bedî’ adlı kitabında, Kadi lyâz’m Şifa’sında, İbn-i Arabi’nin Kays ve Ahkâm adlı kitablarında ve İbn-i Seyyidü’l-Fâs’ın Kelâm’mda gördüğümüz şerefli isimleri dört yüzden fazladır. Biz de onu harf sırasına göre şöyle tertip ettik” demiştir:
Elif Harbi:
El-Eberru Billâhi: Allah