Her insan ayrı bir cihan.Bu kanlı dünyada etnik ve kültürel kökenlerinden dolayı katledilen yedi milyon dünya,yedi milyon renkli cihan...
Hasreti azaltmak için,hayır hayır,unutmak için,yeni diller öğrenmeli,yeni tanışılan kadınların saçları okşanmalı,yeni şehirler görmeli.Ama hasret her zaman,her adımda artmalı ve insanın etrafını sarmalı.İnsan gözlerini uzaklara gündüzse güneşe,geceyse aya çevirmeli ve mutlu haberler ummalı ki ruh biraz daha coşup sağalabilsin.İnsan,sözünü ettiğin o köklerin,izlerin peşine düşmeli.Onları aramalı.O eski,geçmiş zamanlara yeniden ulaşabilmek için yeni tohumlar ekmeli.
Gurbet...yabancılık...evet,insan bir yabancı olmalı,gurbet ülkesinde bir garip olmalı.Ruh kendini yeni duygulara açmalı,onlara sığınmalı ve gurbeti,yabancılığı yaşamalı...yaşamalı
Sayfa 37 - ithakiKitabı okudu
Yabancı dillerin karmaşıklığı içinde sancılı uykular lazım.Aynı şekilde yürek yakıcı geceler kendi boyuna diriltmeli.Sayılar farkında olmadan anadille söylenmeli.Anadilin unutulmuş sözcükleri,sözleri yeniden canlandırmalı.Gözler mektup yolu,posta yolu gözlemeli.Postayla gelen sözcükler,cümleler koklanmalı,okunmalı.Önce koklama,sonra okuma.Bu sözcük ve cümleler uykusuz gecelerde yeniden,yeniden lambanın ışığına tutulmalı,yeniden dile getirilip okunmalı.Acı ve sızılar fazla olmalı,yalnızlık yaşanmalı...
Evet insan mutlu olmalı,hüzünlü olmalı,gülmeli,ağlamalı..her şeyi yapmalı,her şeyi yaşamalı,ama yarım yamalak,her zaman yarım,hep eksik,her zaman solgun...
Sayfa 37 - ithakiKitabı okudu