Kısa bir giriş kısmının ardından Boğaziçinde Cevelan başlığı ile başlıyoruz seyrimize. Kimi zaman sahilden vapurla yaptığımız yolculuk bir bakıyoruz ara sokaklarda adını bilmediğimiz çoğu zaman önünden geçip görmediğimiz mazinin kıymetli eserlerinin yanına getirmiş bizi. Örnek vermek gerekirse muvakkithaneler, namazgahlar. Meraka düşürmek için ne olduğunu söylemeyeceğim. Şimdilerde büfe olarak kullanılan bu yapılardan bir tanesinin eskiden nasıl bir vazife icra etmiş olduğunu öğrenmiş bulunmaktayım. Dikkatle okunduğu takdirde son derece güzel bir eser. Binanların üslupları, başından geçen olaylar, yalılar, haremlik selamlık kısımları, tepedeki köşkleri... Yeteri kadar malumat sahibi olacaksınız. Bebek'te Fuzuli heykelini bilmiyorsanız eğer hangi badireleri atlatarak bu kıymetli heykeli görebileceğiniz yazarın latif, kinayeli üslubu ile öğreneceksiniz. Galata Kulesi'nden başlayan cevelan Karadenize doğru tırmanırken Beşiktaş, Arnavutköy, Bebek, Boyacıköy, Emirgan, Sarıyer derken Garipçe'ye varacak, Garipçe adının nereden geldiğine hayret edeceksiniz. Oradan da Üçüncü Köprü ver elini Poyrazköy ve Beykoz. Beykoz'a gelmişken yazarın genel olarak kaybolan mirasımıza, sahilden manzarıyı bozan yapılara, hatta tarihi kıymeti olan yapıların yanlış ağaçlandırma ile yeşil arasında kaybolmasına dahi çattığına şahid olacaksınız. Ve değinmeden geçmeyelim bu eleştirilerden en çok nasibini alanın da maalesef Beykoz olduğunu göreceksiniz. Çubukluya adını veren bostanları artık bulmaktan vazgeçip kah kıyıdan kah sahilden ilerleyip Üsküdar'da yolculuğunuzu nihayete erdireceksiniz. Okuyun. Keyif alacaksınız.
