ephraim.
@celik0
3 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Kadının sabrı taşmıştı.
"Peki o zamana kadar ne yiyeceğiz?" diye sordu. Albayı, flanel gecelik entrarisinin yakasından kavramış şiddetle sarsıyordu.
Albayın bu ana ulaşması yetmiş beş yılını- dakika dakika, yaşamının yetmiş beş yılını- almıştı. Yanıtlarken yalın, açık ve yenilmez hissetti kendini:
"Elinin körünü."
Paris, Ocak 1957
Sayfa 73
İnsanlık bir bedel ödemeden ilerlemiyor.
Sayfa 28
"Umut karın doyurmaz" dedi kadın.
"Karın doyurmaz ama insanı ayakta tutar." diye yanıtladı albay.
Sayfa 49
Okur Takip Önerileri
"Pencereden kuş uçtu" cümlesini yazmak bana zor gelse de, "Pencereden kuş uçtu/Yandı yürek tutuştu" türküsünü kolaylıkla söyleyebilirim. Çünkü böylece şiire bulaşıyorum. Düzyazıda yazarın, müellifin, muharririn ne dediğini önce kendisinin bilmesi şarttır. Düzyazıyı ne dediğini bilen kişi yazmalı ama şiirde böyle bir şart yok. Şairler ne söylediklerini tamıtamına bilmezler. Bilseler belki onlar da ağızlarını açmazlardı. Şiir okuyanlar da kesin doğruları aradıkları için şiire bakmazlar.
Sayfa 17
konuşan insan, öyle kolay kolay dertten ölmez. bir insan konuşmadı da içine gömüldü müydü, sonu felakettir.
Sayfa 216Kitabı okuyor
%57 (250/436)
