Son defa taktığı yüzük…
Cem Davran… O'nunla uçakta olan oyunculardan biriydi… Canının nasıl yandığı yüzünden okunuyordu… Elinde bir yüzükle oynuyordu… Siyah taşlı, gümüş bir yüzük… Gözünü yüzükten ayırmadan, parmağında döndürüp duruyordu… Sanki kaç defa çevirirse o kadar puan alacaktı… Hiçbir şey konuşmadan, duymadan… Öne eğik olan başını kaldırmadan, sadece kaşlarının altından bana baktı… Ben de birkaç dakikadır Cem'i seyrediyordum… Göz göze geldik… Ağladı, ağlayacak… Boğuk bir sesle, "Bu nereden biliyor musun?" dedi, yüzüğü gösteriyordu… "Hayır." Aslında ikimiz de konuşmak istemiyorduk… "O'nun parmağındaydı, filmde kullanacağı aksesuvar. Rica ettim, verdiler…" Son defa taktığı yüzük!… Tenine değmiş… "Bana verir misin?" "Tabii." Yüzüğü elime aldım… Nasıl bir duygu bu?… O'na dokunuyor- muş gibi, sıcaklığını hissediyordum… Sanki yüzükten medet umuyordum… Dokunursam, acılarım son bulacak, içim ferahlayacak, bu anlayamadığım durumdan bu sayede kurtulacakmışım gibi… Demek acıya dayanamadığın zaman başka yollar bulduğunu sanıyorsun… Mantık asla devrede değil!…
Sayfa 153 - Doğan KitapKitabı okudu
Hissetmenin zayıflık, tokadın güç, okşamanın yalan, alkışın güven, esaretin cennet, cesaretin cehennem olduğu yerde sevgi ahmaklık, ölüm ise başkasının gururudur…
Sayfa 258 - İnkılâpKitabı okudu
Gitmek ölüm gibidir, kalmak sonsuzluk; böyle derler, böyle hissederler.
Sayfa 247 - İnkılâpKitabı okudu
Yapay zeka destekli sözlüğün "mazhar" ve "ruhsar" kelimesini isim olarak algıladığını fark ettim. Tamam isim olarakta kullanılıyor da ikisi de başlı başına çok efsunlu bir kelime. Anlamının ahenginden mest olursun. Yapay zekanın da aklı herhalde bu iki kelimeyi görünce Hande Ataizi ve Cem Davran'a gidiyor.
İnsanın asaletle sığındığı andır ayrılık. Veda etmeyi basit bir şey sanmayın. Her seferinde daha da zorlaşır.
Sayfa 217 - İnkılâpKitabı okudu
Oyunculuk eğitiminin ilk ve en önemli adımı, bilinen bütün teknikleri kullanarak o dürtüyü yakalamaya çalışmaktır.
Sayfa 212 - İnkılâpKitabı okudu
İki seçeneği vardır insanın, fazlası yok. Yapabildiklerinle yol almak, mutlu olursun; yapamadıklarınla yerinde saymak, mutsuz olursun.
Sayfa 189 - İnkılâpKitabı okudu
Masallar birbirine karışsa da zaman zaman, sonunda herkes kendi masalına döner.
Sayfa 165 - İnkılâpKitabı okudu
Güçlü bir hafıza ağır bir cezadır insana.
Sayfa 139 - İnkılâpKitabı okudu
Teklifsiz tanığı olduk düşünce katliamlarının. Biz de ortağız artık bütün suçlara.
Sayfa 75 - İnkılâpKitabı okudu
Dostuna para vereceksen borç olarak verme, durumun varsa hediye et. Borç olursa beklersin ödemesini, ödeyemezse hem paranı hem de dostunu kaybedersin.
Sayfa 64 - İnkılâpKitabı okudu
Kazananlar sonsuza kadar kazanmış olamazlar.
Sayfa 49 - İnkılâpKitabı okudu
Hikâye tadında büyüyoruz, hem de hepimiz. Büyüyoruz ve unutuyoruz bizi. Bir film izleyince, bir şarkı dinleyince, bir kitap okuyunca hatırlıyoruz en güzel yanımızı ve hayat bu ya, epeyce geç kalmış oluyoruz.
Sayfa 43 - İnkılâpKitabı okudu
Enteresan bir sadeliği var çocukluğun. Hem korkuyorsun hem de merak ediyorsun, hatta korkmak hoşuna gidiyor.
Sayfa 22 - İnkılâpKitabı okudu
Bir adım eksik ya da fazla atmak, kontrol edemediğin tesadüflere hazır olmak, belki de hikâyemizin ta kendisiydi.
Sayfa 13 - İnkılâpKitabı okudu