Zaten beni çingenelerden almışlar, hep öyle diyor annem. Babam da, annen doğru söylüyor, diyor. Ben çingenelerden nefret ediyorum, onlara çok kızıyorum. Beni verdikleri için çok kızıyorum onlara...
Bir keresinde bir şey dinlemiştim göğsüme saplanmıştı, bir keresinde bir şey okumuştum bir bıçağın ucu gibiydi, bir keresinde birine gerçekten bakmayı denemiştim gözüm kanamıştı ve bir keresinde aynaya bakmayı başarmıştım.O gün bugün hepsi kovalar beni. Sonunda bıraktım kaçmayı... Anladım kaçacak bir yer olmadığını dahası kaçılacak da bir şey. korkunun kendisiydi korktuğum, kaçtığım şeyse kaçmanın kendisi. " Aynadan kırık bir parça uzatsam okura, bakar mı acaba, eli kesilir mi?" demeyi de bıraktım. Kimisi eldiven taksın, kimi kanamayı denesin, kimi kaçıp kendinden kurtulsun.
Belki de milyonlarca küçük kararın her biri başka bir geleceği, başka bir hayatı, başka mutlulukları ve başka mutsuzlukları taşıyor gövdesinde.
"Herkes", neredeyse her zaman 'hakikat'ten kaçanların buluşma yeridir. Gerçeklik genelde 'tek'liğin kuytularında saklanır.
(Cem Mumcu)
On üçüncü kattan atlamış, zaten görenler uçak gibiydi diyorlar. Ellerini iki yana açmış, kanatlı gibiymiş. Düştüğünde parçalanmış bedeninin orta yerinde, giydiği tulumun cebinden bu kara kutu çıkmış. Kara kutuya "düşüş nedeni" diye şu notu yazmış: "Pervaneme kuş girdi çıkaramadım... " Cem Mumcu - Üçüncü Sayfa Güzeli
"Duygular bazen saklanacak yer arayınca
gülmenin arkasına sığınır."
/ Cem Mumcu /
Bazen gecikiyor insan.
Bir şeye,
Bir yere,
Birine,
Birbirine.
Bazen gecikiyor insan.
Bir şeye, bir yere, birine, birbirine...
/Cem Mumcu/