Dünya yaratıldığı gün doğdum ben .Dünya kadar yaşlıyım ,ben görüp geçirdim her şeyi..
ÖtükenKitabı okudu
Gözlerimi yumuyorum;uyusam unutacağım herşeyi, herkesi..
ÖtükenKitabı okudu
Hikayeleri yazdığım sürece ben kendi kendimle karşı karşıyaydım. Kendi kendimin yüzüne bakıyordum. Yalnızlık değildi bu; kendi kendimle bir çeşit yakın dostluktu...
ÖtükenKitabı okudu
Evlerin, insanların kederini ne yanan sobalar, ne pişen ekmekler gideriyor.
"Düşenin dostu olmaz! dedi. Düşenin dostu olmaz, hele bir düş de gör!"
Sayfa 448Kitabı okudu
Merak insanı mezara sokar.
Atma beni toprağım! Bil ki bu kalp sensiz hiçtir, boştur, karanlıktır. Ben seninim, beni kabul et!
Her derdin bir devası, her ağlamanın bir gülmesi var derler.
Her şey ölüyordu bakımsız kalınca; saksıda çiçek;küpün içerisinde hikayeler; sütlü kadınlar sokaklar bile ölüyorlar , üstünde cenaze arabaları uzun bir süre geçmeyince..
ÖtükenKitabı okudu
Eski küplere eski anıları uyandıran cana yakın şeyler saklanırdı belki, ama hikaye!!..
ÖtükenKitabı okudu