"Mahkeme, yasakların ihtişamının gizlenmeden sergilendiği yerdir, güven vericidir bu, hatta mahkemenin tek görevidir."
"Lehte tanık her yerde gereklidir, hatta başka yerlerde mahkemeden daha gereklidir, bu yüzden her yanda lehte tanık ararım."
"Kuşku yok ki, ne yargılama adildi ne de infaz insancaydı."
Nedir yasa? Sadece yasakların yazılı olduğu bir metin mi, yoksa yapılması gereken “iyi” davranışlara atıf yapan bir yol gösterici mi? Kafka yasasının anlamını sorgulamamayı yeğler. Bu tavır, yasaya bakışının, “yasanın aşkınlığı” düşüncesine ulaştığı yorumunun yapılmasına yol açmıştır.
Onun metinlerindeki yasa, nesnesi bilinmeyen, boş, içerikten yoksun bir saf biçim olarak var olur. Hatta yasa bir cezalandırıcı hükme bağlanmıyorsa, bildirilmesi bile olanaksızdır. Böyle sisler altında gizlenmiş bir yasa, aşkınlık düşüncesini çağrıştırır doğal olarak. Yasa suçla, suçluluk kavramıyla ilişkisini yitirmek üzeredir neredeyse [4]. Bu yasayı bilgi olarak kavramak olanaksızdır. Bir mutlak pratik gereklilik olan yasa, kendini bilgi olarak sunamadığı için ceza olarak sunar: Beyne seslenemediği için gövdeye seslenen ceza!
"Şunu kabul edelim: Mahkemede karar, yasalara göre verilir. Mahkemelerde adaletsiz, baştan savma karar verildiğine inanılırsa, yaşam sürdürülemez bir şey olur. Mahkeme, yasakların ihtişamının gizlenmeden sergilendiği yerdir, güven vericidir bu, hatta mahkemenin tek görevidir. Suçlama, lehte tanıklık, nihayet yargı, bunların tümü yasağın bağrında gizlidir; herhangi birinin bu sürece karışması cinayetten farksızdır."
Yasanın ne olduğunu asla öğrenemedim.
Sayfa 83 - FragmanlarKitabı okudu
Bir yol tuttuğunda ne olursa olsun devam et; ancak böylece kendini tehlikeye atmaz, kazanabilirsin. Belki sonunda düşmek de var; ama henüz yolun başında geri döner, koşarak merdivenleri inmeye kalkarsan, o anda yuvarlanır gidersin; olasılık falan dinlemez, kesinlikle yuvarlanırsın.
Sayfa 47 - Lehte KararKitabı okudu
"O anda, pek de istemeden subayın ölü yüzünü gördü. Sağlığındaki ifadeyi taşıyordu yüzü; sabahtan beri anlattığı o huzur dolu ifadeden eser yoktu yüzünde, daha önce idam edilenlerin aksine dudakları yapışmış gibi, açık kalmış gözlerinde hala yaşam arzusu, belki inançla bakan gözler ve hemen üzerinde, alna saplanmış büyük çelik iğne.."
Seyirci - Subay - Mahkum - Hükümlü ölmedi; yerine hükümlünün infazını isteyen kişi idam edildi.
"Kendisi acı çekmişti, şimdi aynı acıları kendisine acı çektiren çekecekti. Buna karar verdiğinde, mahkûmun tüm yüzünü kaplayan bir gülümseme belirdi, bir daha da kaybolmadı.."
Altıkırkbeş Basın Yayın
"Yasalar herkesin bilmediği, sadece bizi yöneten küçük soylu sınıfın sırrını elinde tuttuğu bir gizdir. Çok eskiden gelen yasalarımıza harfiyen uyulduğu kuşkusuz, yine de, hiç bilinmeyen yasalara göre yönetilmek de epeyi rahatsız edici."
Altıkırkbeş Basın Yayın - Yasalar Sorunu Üzerine
"Kuşku yok ki, ne yargılama adildi ne de infaz insancaydı."
Altıkırkbeş Basın Yayın - konuk
"O altıncı saatte mahkûmlar öyle sessiz olurlar ki! Zekâdan en nasipsizleri bile, bilgin gibi olurlar. Önce gözlerinin çevresinde zeki bir anlam belirir, sonra bu zekâ belirtisi tüm yüze dağılır. Bu manzara, nasıl desem öyle çekicidir ki, insana mahkûmun yanına uzanıp kendini tırmığa teslim etme isteği verir. Artık cezanın uygulaması bitmiş sayılır; mahkûma düşen, yazıyı sökmeye çalışmaktır.."
Altıkırkbeş Basın Yayın - Zincirler söküldü, kayışlar bağlandı. Mahkûm yeni bağlarından dolayı, biraz olsun ferahlamış gibiydi.
"Yakından bilmeyenler için, her ceza birbirine benzer.."
Altıkırkbeş Basın Yayın