Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Chilekesh

Hayalden doğan umutlar, genellikle zaman içinde kırılıp giderler, temelleri yoktur. Tıpkı köksüz bazı ağaçlar ve çiçekler gibi... hayallerin trajik kaderi budur. Ama yine de hayalsiz yapamayız. İyiyi ve kötüyü tanıyacağımız yolda yürüyebilmek için hayaller gereklidir.
Sayfa 30 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
Reklam
İnsanlar düşünen yaratıklar olarak ortaya çıkışlarından beri kendilerini daha iyi tanımaya çalışmışlar, ama bütün çabalarına rağmen şu soruya bir cevap verememişlerdi: Kötü, hemen her defasında, niçin 'iyi'den daha güçlü olarak ortaya çıkıyor?
Sayfa 21 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
Korkunun mantığı yoktur; hele bu, daha önce yaşanmış bir korku ise.
Sayfa 10 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ayrılmak ne tuhaf... Kalan daha çok ızdırap çektiği için, giden biraz vicdan azabı duyar. Her ayrılışta galiba bir parça ölüm var, azizim...
Sayfa 208 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Merhamet eğer hiçbir işe yaramıyorsa, insanları çileden en kolay çıkaran histir.
Sayfa 205 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Dünyaya kan içinde gelen insanoğlu, kurtuluşa da kan içinde gidecek.
Sayfa 205 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bir adam dinden, diyanetten fazla bahsetti mi, bir bokluğu vardır.
Sayfa 198 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bir akıllı ihtiyar, "Gençliğimizdeki kusurlarımızı, yaşlılığımızda biz akıllandığımız için bırakmayız. Maalesef onlar bizi yavaş yavaş terk eder", demiş.
Sayfa 108 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Düşen ve düşerken muvazenesi bozulmuş bir insanın inisiyaki tutunmak hissine sevmek denir mi?
Sayfa 83 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Yürü güzel yürü yolundan kalma Her yüze güleni dost olur sanma Ölümden korkup da sen geri durma Yiğidin alnına yazılan gelir
Sayfa 44 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Reklam
İnsan Dostoyevski okumamış birinden ne bekler...
Sayfa 391 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
İnsanların kimisi yaşamayı hayal eder, kimisi yaşarmış gibi davranır, kimisi de yaşar.
Sayfa 231 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Eğer mutluysanız, teslim olmanızı bir yenilgi gibi görmeyin.
Sayfa 209 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Polis sinirliydi; hatta acımasızdı. Beni ilgilendirmez diye düşündüm. Her Cumartesi dayak yemeyi bir yazgı haline getiren bu kadınlara acımasına acıyordum, ama sınırları olan bir acımaydı bu... Sonra öfkelendiğimi fark ettim. Yardım edemediğimiz zaman kabahatin çoğunu incinene yıktığımız durumlara özgü bir öfkeydi bu.
Sayfa 199 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
1.703 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.