Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Nasıl cümleler kurmalıyım bu kitap hakkında? Alıntı yapmak istedim ama yapamadım. Çünkü her cümlesi alıntı değerinde. Dağlardan kopup gelmiş insanların Çukurovayla imtihanını anlatırken derin konulara değiniyor Yaşar Kemal. Kapitalizmin emeği nasıl değersizleştirdiğini, insanların acımasızlığını ve merhametini çarpıcı bir üslupla dökmüş kağıda. Çırılçıplak kalıyor aklınız hayaliniz okurken kitabı. Karakterler ise öylesine canlı ki kitabı okurken baş ucunuzda bekliyorlar bir perdenin arkasında, durup sohbet ediyorlar, ağlayıp gülüşüyorlar. Hemen arkanızda işte Umarsız, asabi Hösük'ün nefesini ensenizde hissediyorsunuz, Yusuf'un titreyişini ve takırdayan dişlerini duyuyorsunuz, Mehmet'in bitmek tükenmek bilmeyen umudu sizin umudunuz, Aşık Ali yine Türkü söylüyor sazın sesi kulağınızın dibinde ve Memet çocuk yine konuşuyor; Boynuzu kocaman bir öküz ve hakkı saf kalbinin istediği tek şey.
