çocukluğumun tüm zamanını nakışlarıyla ören masal dili...
Kurdî, zimanê min ê dayikê, zimanê çîrokan ku hemû dema zarokatiya min li hev kiriye. Zimanê ku ez fêrî hemû bedewiyan bûm û nasnameya xwe da min. Bi awayekî xwezayî, ez ê li ser vê sermayeya girîng a ku bi vê rêjeyê bi hovane hatî aciz kirin, bigirim.
Kürtçe, benim anadilim, çocukluğumun tüm zamanını nakışlarıyla ören masal dili. Tüm güzellikleri kendisinden öğrendiğim ve bana kimliğimi veren dil. Doğal olarak, bu oranda vahşice rencide edilen bu önemli varlığıma sahip çıkacağım.
piştî ewqas têkçûyînan
dilê min dixwest ku
dîrokeke nû
çîrokeke nû
paşerojeke nû biafirîne
dil birçî bû
dil tazî bû
dil perîşan bû...
Erdê bihuştê ye dilê te yê beyar
Ji kîsê hezê diajo cotkarekî evîndar
Ji dojehê firar
Dîmeneke lerzokî me, di çavên te de
Ji bayên bêdengîya te, pelên xwe dimalim
Li min venagere, demên ku ji destên min firîyan
Û bêdengîya bêrîyê, min ji bîr kir, li kevîya xeman
Tu jî dizanî
Çîrokek bû
Wêneyekî kevn bû
Bajarekî bêdeng bû
Mirina min...
Mîtan Şareza
Her bédengi dı nava xwe da çirokek vedışere...
Her sessizlik içinde bir hikaye saklar...
