Ben hiçbir zaman kimse tarafından en olmadım. Kimsenin en sevdiği, en özeli, en kıymetlisi vb. olmadım. Ben herkesin her şeyini bilirken kimse benim hiçbir şeyimi bilmezdi veyahut bilmek istemezdi. Kimse en sevdiğim rengi, en sevdiğim sayıyı, en sevdiğim şiiri - yazıyı - makaleyi bilmezdi.
Ben hiçbir zaman merak edilen yeteri kadar değere ulaşmayı hissedemeyen bir insanoğluyum. Kimseden üzerime titremesini, kıskanması, saygı duymasını veya göklere çıkarmasını beklemiyorum ama sanırım herkes gibi az ama öz olacak şekilde sevgiye maruz kalmayı isterdim. Evet maruz..
Bu gidişle hiç kimsenin hiçbir şeyi olmadan yaşamayı kendime reva görmüyorum. Ömrüm(24) çok uzun gözükmüyor gibi hissediyorum. Madem ki bu düşüncedeyim o zaman kısa olacak bu ömrüme öz olacak şekilde birkaç seneye güzel olduğunu düşündüğüm şeyler sıkıştırıp göçüp gitmek en iyisi olur gibi. Beni size olur da soran olursa ‘’bir kere doğmuş, fakat her gün farklı farklı hisler yaşayarak vefat etti’’ dersiniz.
“Şimdi de fiziksel olarak aramızdan göçüp ebediyete belki de yüzünün güleceği bir yere gidiyor” deyin. Tanımadığım insanlara bol sevgilerimi gönderiyorum lakin tanıdığımı düşündüğüm berbat ruhlara sahip varlıklara gelecekleri bu yerden selamlarımı gönderiyorum.
-Mâhrez