Atılsana meydanlara , inletsene yeri göğü .
Dört bir yanın kafeslerle çevili olsa dahi ellerinle kazıyacaksın yeri .
Nefesini her verdiğinde hissettireceksin o içindeki soğuk rüzgarları .
Dostu ısıtacak gibi hitabını yükselteceksin .
Düşmanı korkutacak gibi bekleyecek , kurtlar şehire indiğinde gerekirse aslan olup kükreyeceksin .
Gözlerine dahi bakamayacak hiçbir güç , kalbinin sesi duyulacak çook uzaklardaaan .....
Beyaz Taş
Biri çıkıp buradan çook uzun yıllardır hiç kimse geçmedi, ulu ağaçların gölgesinde soluklanmadı, nefes bile alan olmadı dese inanacağım. İmrenilecek kadar sessiz, olmadık bir zamanda hatırlanacak kadar sakin.
Kurumuş, üst üste düşmüş çam iğnelerinden dokunmuş yumuşak bir halının üzerinde yürüyorum.
Güneşli bir gün, top top beyaz bulutlar, mavi
Patika
Yeşil sarmaşıkların tutunduğu, ulu ağaçların arasında kıvrılan, çürümeye yüz tutmuş, cansız yaprakların kapladığı ince patikada yürüyorum.
Orman ellerini açmış yağmur bekler gibi.
Devrilmiş kalınca bir ağacın üzerine oturuyor, gözlerimi kapatıyor, bilmediğim bir dilde fısıldayan rüzgârın söylediklerine anlam vermeye çalışıyorum.
Ağaçkakanı,
