gözlerinizi kapatın ve bir şehir düşünün.
orada sırtını denize dönmüş, doğaya küsmüş, kokuşmuş çöp torbaları arasında cirit atan fareleriyle hoşnutsuz bir şehir düşleyin. insan burada hasta bile olamıyorlar. çünkü öylesine kendi dertlerine düşmüşler ki gözlerinin önünde gerçekleşen olayı kayıtsız bir şekilde izlemekten başka bir şey yapmıyorlar. hadi bu asla olmak istemeyeceğiniz şehri biraz daha düşleyelim. cirit atan farelerinin bir gün apansız öldüğünü hayal edin. akabinde insanlar... ve şehriniz karantinaya alınsın. yok oluşun dibinde yaşayan şehrinizin insanlarının karşısına sürgünleri çıkarın. sevdiklerinden ayrı kalanlar, şehirde kalmak zorunda kalanlar... ve acı gerçek yaklaşıyor hepsi için. içeridekilerin kalbi dışarıdayken dışarıdakilerin kalbi içerideki sevdikleriyle kalıyor. ve kayıtsız toplumun fertleri aslında hiç özgür olmadıklarını o an anlayıveriyorlar. bunu veba gibi bir salgınla anlamış olmaları kendi kıyametleri olduğunu dahi farkedemiyor insanlar. ve gündelik yaşama o kadar kapılmışlar ki veba'nın biteceği günü bekliyorlar. ve şehir vebadan temizleniyor. herkes bunu bir zafer olarak görüyorken aslında dünyanın başka bir noktasında başlayacak olmasını akıl edemiyorlar. çünkü veba vardı, yok olmadı.
bu da insanoğluna vebalarından kurtulmaları için bir mücadele mesajı veren kitaplardan. Camus veba imgelemesi ile öyle bir şey işliyor ki anlatılmaz okunur...
İnci Yılmaz Şimşek
Yeni kitabı “Kayıtsız Kimlikler”le karşınızdayım
Bir Suriyeli ailenin 3 erkek evladından sonra doğan ,babası Taht el-Bahr yerel gazetesinde çalışan,Amina Stare…daha doğduğu anda cinsiyeti yüzünden kaderi değişmişti…
Baba mesleği gazeteciliği ABD de yapıyordu.Aynı zamanda oranın vatandaşıydı.
