Ceren
@crn00
12 Ekim
134 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“Endişe, hayal gücünün yanlış kullanılmasıdır.”
Sayfa 204Kitabı okuyacak
“İnsanın laneti de buydu işte. Sürekli kendisi için yeni ihtiyaçlar yaratmak ve sonrasında da bunlara bağımlı olmak…”
Sayfa 200Kitabı okuyacak
Okur Takip Önerileri
“Bazı şeyleri oldukları gibi değil, olduğumuz gibi görürüz…”
Sayfa 190Kitabı okuyacak
Bakış açısı...
“Tüm hayatım boyunca ne öğrendim biliyor musunuz? Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Bir olayın tanımını belirleyen yegane şey, bakış açısıdır…”
Sayfa 189Kitabı okuyacak
“Keşke şu on beş saniyeyi dondurup bir yerlerde saklayabilsem. Geri kalan hayatım boyunca hep bu sahnede yaşayabilirim…”
Sayfa 188Kitabı okuyacak
Ayakkabılarımızdaki küçük çakıl taşları…
“Anılar eğer acı verici ise onlarla yaşamak zordu. Tıpkı ayakkabında bir çakıl taşı ile dolaşmak gibi. Boyutu ne kadar küçük olursa olsun, o kadar çok huzursuz ederdi ki seni, şaşırıp kalırdın…”
Sayfa 185Kitabı okuyacak
“ …hayata dair çok önemli bir ders çıkarmıştı. Yapacağınız şeyin ne kadar kıymetli olduğunun hiçbir önemi yoktu. O şeyin kıymetini belirleyen içerik değil, ona ulaşabilen kişi sayısıydı…”
Sayfa 114Kitabı okuyacak
“İnsan optik bir illüzyon aslında. Zira senden uzaklaştıkça gözünde büyürken, sana yaklaştıkça gözünde küçülür…”
Sayfa 109Kitabı okuyacak
“İşte tam burada göz göze gelmişlerdi ilk kez. İşte burada değişmişti adamın hayatı. Her gün ölüme daha da yaklaşan bir insanı tekrardan hayata bağlayacak bir umut olmuştu bu karşılaşma…”
Sayfa 106Kitabı okuyacak
“…aşk acısı fiziksel bir acıydı ve aşksız kalan kişiler tıpkı madde bağımlılığında olduğu gibi yoksunluğa girmekteydi…”
Sayfa 105Kitabı okuyacak
“…kendi hücreleri bile dinlemiyordu adamı. Bir insanın hücresi neden bir başkası için kendi vücuduna ihanet ederdi ki?”
Sayfa 102Kitabı okuyacak
Hayatı boyunca bekleyenlere…
“Adamın, hayatında en iyi yaptığı şeydi beklemek. Âdeta beklemek için yaratılmıştı…”
Sayfa 99Kitabı okuyacak
“Duvarlar. Hastaneye yolu düşen insanların en çok baktıkları yer. Çünkü hastaneler, umut ve umutsuzluğun garip bir denge oluşturduğu devasa bekleme salonlarıydı…”
Sayfa 98Kitabı okuyacak
“Çok şey vardı anlatılacak. O yüzden sustum. Birini söylesem diğeri yarım kalacaktı. Sen duydun mu sustuklarımı?”
