Bir savaş kaybedip tutsak düşmüş bir kral vardı. Savaşı kazananların ordugahında bir köşede duruyordu. Kızının ve oğlunun zincire vurulmuş halde geçtiklerini gördü, ama ağlamaklı, tek bir söz de söylemedi. Biraz sonra, yine zincire vurulmuş olarak hizmetkarlarından birbirinin geçtiğini gördü. O zaman haykırmaya, saçını başını yolmaya başladı. Sen de bu çeşit örnekler uydurabilirsin. Kimi zaman ağlamamak gerekir değil mi, yoksa insan aşağılık bir yaratık haline düşüyor. Ama ayağına bir odun parçası düşürdüğün zaman ne istersen onu yapabilir, haykırabilir, ağlayabilir, öteki ayağının üzerinde sekip durabilirsin.
Sayfa 220
