İnsanların var olmak ve harekete geçmek için sarıldıkları nedenleri, kendimde ortadan kaldırmak istedim. Sözle anlatılmayacak kadar normal bir hale gelmek istedim, -şimdi de sersemlemiş bir halde, budalalarla aynı düzeyde ve onlar kadar boşum.
"Ama siz şunu soruyorsunuz: Ötekinin önemine ilişkin bu bilinç, bana etik bir davranış için mutlak bir temel, değişmez bir temel sağlamaya yeterli midir? Size şöyle bir yanıt vermem yeterli olur ve tartışma kapanırdı: "Sizin mutlak temeller olarak tanımladığınız şeyler, günah işlediklerini bile bile birçok inançlının günah işlemesini engellememektedir." Kötülüğün ayartıcılığı, iyiliği temel ve Vahye dayalı bir gerçek olarak alanlar için de geçerlidir."
"Normalde kendileri adına düşünme eğilimi meyveli pudinginkinden daha güçlü olmayan insanlar sırf savaş yüzünden Bolşeviklere dönüşüyordu. Savaş olmasa ben şimdi nasıl yaşardım? Bilmiyorum ama şimdi yaşadığımdan farklı olurdu. Savaş sizi öldürmezse düşündürüyor. O anlatılamaz ölçüde ahmakça kargaşadan sonra topluma, tıpkı bir piramit gibi ebedi ve sorgulanamaz bir şeymiş gibi bakamıyorsunuz. Elimize yüzümüze bulaştırdığımız bir şey olduğunu biliyorsunuz."