insanın içindeki atalete teslim olan tarafını o kadar iyi anlatmış ki yazar, insanın kendine bi çekidüzen veresi geliyor okudukça. ben böyle olmamalıyım dedikçe aslında ne kadar da öyle olduğunuzu görüyorsunuz. "ya şimdi ya da hiç bir zaman" kuralının sahiden de bi yerlerden başlamak için ihtiyaç olduğunu da.
duygular, düşünceler ve ifade şekilleri çok iyi aktarılmış. uzun bi kitap olmasına rağmen çok akıcı ve sıkmıyor. belki bazı bölümlerde geçen uzun düşünce tasvirleri sıkabilir ilgilenmeyenleri ama açıkçası bence bu kitabın en güzel taraflarından biriydi.
