Yeni bir şiir yazmaliydı kadın.
Eski şiirlerin üzerini çizip tertemiz bir kagida sevgi yazmaliydi.
Aşki yazacak kadar yüregi vardi belki ama aşkin onda biraktigi yıkımlardansa sevgiyi istiyordu hayatina.Belki tutkudan daha özeldi bu duygu onun icin aşk yanliş yaptırırken sevgi içini ısıtan bi huzurdu...Belkide sadece biraz huzura ve ona ait bir kalbe ihtiyacı vardi.Yillardir kendi icinde gizlendigi alnızligindan kurtulup tekrar elini tutmustu bir kalbin.Kendini iyi hissettiren kaybettiği gülücüklerini geri veren adama gülümserken icinden geçen tek bir duasi vardi..."Sende yalan olma lutfen sende beni gitmeye mecbur birakma kalmak ve bu gozlere bir ömur bakmak istiyorum" diye..."Her sabah yeniden yeniden asik olabilecegim bir kalbin olsun lutfen ve lütfen Rabbim bu benim hayatımın ödülü olsun" diyordu..Dilinde "Ya Vedud" duası ile kalplere sevgiyi veren Rabden diledi kadın o adamı...Adamın onun ödülümü ? cezasimi ?olacağını bilen bir tek oydu çünkü...Ya mutluluktandi yeni imtihani yada acıdan.Ama bildigi yeniden baslamaya değer bir kalbi bulmasiydi...Ve sevda ikisininde kalbine yazılırken meleklerin buna amin deyisini hissetti korkma sakın korkma diye fısıldadı sessizce yuregine kadın
❝Dünyanın daha fazla "başarılı" insana ihtiyacı yok. Daha çok hikaye anlatıcısına, daha çok barış gönüllüsüne, gönül tamircisine, sevgi taşıyan insanlara ihtiyacı var. Dünyayı daha yaşanılası ve insancıl kılacak ahlaki cesareti gösterebilecek insanlara ihtiyacı var. ❞
Kemal Sayar
Başı Sınuklar İçin Kılavuz, Kemal
Notaları Kurşunlanmış Bir Şarkıdır Yalnızlık
“le bruyere, bir yerlerde, ‘yalnız olmamak gibi büyük bir mutsuzluk! ’ der. kendi kendilerine katlanamamaktan korkarak kalabalıkta kendilerini unutmaya koşanları uyandırmak ister sanki. bir başka bilge, yanılmıyorsam pascal da, ‘neredeyse bütün dertler odamızda kalmayı bilmememizden geliyor başımıza’
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili.
O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır.
Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur.
Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar.
Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş,
anneler ve korkular yoktur.
Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili.
İnsan bir başka
KUZGUN..
Bir zamanlar kasvetli bir gece yarısı, unutulmuş eski bilgilerin
Tuhaf ve antika ciltleri üzerine düşünüyordum,
Yorgun ve sıkıntılı-
Uyumak üzereydim, neredeyse başım düşüyordu ki,
Bir tıkırtı geldi birden, sanki kibarca
Oda kapımı çalan-çalan birisi gibi.
'Odamın kapısını tıklatan' diye söylendim 'bir konuk-
Başka bir şey
Kent, Tepe, Bir Çocuk, Bir Liman, İki Yemin Ve Koridor
anılar kentlerde yaşar sevdiğim
kayalar asıl yüzlerimiz olur kimi zaman
tüm gökyüzü çiçekler için vardır oysa
rüzgar utangaç bir kızdır
sessizden teninde dolaşır
kokusunu bırakır yasak yolculukların
kan kesmiştir gözleri çocukların
uykularında çekmeceleri yağmalanır
can olur martıya