lorin baysal
@daisy_coffe
𝑍𝑎𝑚𝑎𝑛 𝐾𝑒𝑙𝑒𝑏𝑒ğ𝑖𝑛 𝐾𝑎𝑛𝑎𝑡𝑙𝑎𝑟ı𝑛𝑑𝑎 𝑇𝑎𝑛𝑟ı𝑦𝑑ı
Varta
17 Eylül 2003
23 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Acının en büyüğü acını yaşamaya fırsat vermeyen zamandır.
Okur Takip Önerileri
tel cambazının tel üstündeki durumunu anlatır şiirdir
Sizin alınız al inandım
Morunuz mor inandım
Tanrınız büyük âmenna
Şiiriniz adamakıllı şiir
Dumanı da caba
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız
Sayfa 24
Üçüncü Şahsın Şiiri
Gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
Sayfa 16
160 syf.
·
Puan vermedi
·
24 günde okudu
Seni seviyorum... Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum...
Sayfa 132Kitabı okudu
Hayat beni kaybetmekle hiçbir şey ziyan etmeyecekti. Hiç kimsenin benden bir şey beklediği ve benim hiç kimseden bir şey beklediğim yoktu.
Sayfa 120Kitabı okudu
Ben neydim? Ruhum, bir ağaç kurdu gibi beni kemirmekten başka ne yapıyordu?
Sayfa 120Kitabı okudu
Bütün bu manasız hislerin, yersiz korkuların şu anda hiç lüzumu olmadığını, hayatımın en aydınlık gününü vehimler ve fena sezişlere karartmanın sebepsizliğini düşündükçe büsbütün canım sıkılıyordu.
Sayfa 113Kitabı okudu
Halbuki ben bu kadar hakikatsever olmak istemiyordum. Hiçbir hakikatin beni ondan uzaklaştırmasına tahammül edemeyeceğimi anlıyordum. Ruhlarımız için en lüzumlu, en kıymetli olan şeyleri birbirimizde bulduktan sonra diğer teferruatı görmemezlikten gelmek, daha doğrusu büyük bir hakikat için küçük hakikatleri feda etmek, daha insanca ve daha insaflı olmaz mıydı?
Sayfa 90Kitabı okudu
Çünkü müphem bir his bana, kim olursa olsun bir insanı tamamen gördükten ve gördüklerini kendinden saklamadıktan sonra, ona hiçbir zaman büsbütün yaklaşılamayacağını fısıldıyordu.
Sayfa 90Kitabı okudu